Niezwykłe ryciny Wrocławia sprzed 300 lat. Tak kiedyś wyglądała stolica Dolnego Śląska. Ręcznie malowane!

Wrocław takim, jakim go znamy dziś, nijak ma się do tego sprzed lat. 200, 100, 50, nawet 10 lat temu miasto wyglądało inaczej i zupełnie nie przypominało dzisiejszej stolicy Dolnego Śląska.

Obecny obraz miasta w ogóle nie przypomina tego sprzed 300 lat, czyli z XVIII wieku. Poznając historię Wrocławia, można zaryzykować stwierdzenie, że to było wyjątkowe stulecie. Ostatnie, w którym Wrocław był – w porównaniu ze stanem obecnym – niewielkim grodem.

Wówczas miasto - gdzie razem żyli Niemcy, Czesi, Polacy i Żydzi - składało się z Ostrowa Tumskiego, zabudowanych wysp na Odrze i osady głównej, ograniczonej murami obronnymi i fosami. Miasto kończyło się mniej więcej w okolicy dzisiejszej ulicy Kazimierza Wielkiego.

Na rozbudowę i rozrost Wrocław musiał jeszcze poczekać. Jednak już w ówczesnej Europie to było bardzo ważne miasto. Prusy i Austria w trakcie wojen śląskich zacięcie walczyły o ten gród i wpływy na Śląsku. Ostatecznie Habsburgowie te ziemię utracili na rzecz Hohenzollernów. Na pociechę Wrocław otrzymał tytuł miasta królewskiego, stając się trzecią obok Berlina i Królewca rezydencją monarchy (niem. Königliche und Residenziale Hauptstadt Breslau – Królewskie i Rezydencjalne Stołeczne Miasto Wrocław). Wrocław przez kolejne sto lat był najbogatszym miastem królestwa Prus.

Zobaczcie ryciny sprzed 300 lat. Będziecie mogli sobie wyobrazić życie w XVIII-wiecznym Wrocławiu >>

W tamtym okresie stała się jeszcze jedna rzecz, która dała podwaliny dzisiejszemu charakterowi Wrocławia. Cesarz Leopold I w 1702 roku powołał w mieście uczelnię wyższą Universitas Leopoldina. Dziś to Uniwersytet Wrocławski, który powstał w miejsce istniejącego od 1659 roku Kolegium Jezuickiego. Uczelnia usytuowana była m.in. w obiektach zamku, który stopniowo wyburzano, wznosząc obiekty szkoły. I tak od 1728 roku nad Odrą dominuje reprezentacyjny budynek główny uniwersytetu - Collegium Maximus - będący do dziś wizytówką miasta.

Zobacz też:

Grabiszyn, Szczepin, Nadodrze czy Przedmieście Oławskie to były wówczas małe i podmiejskie wioski. Wrocław wyglądał inaczej nie tylko przez ufortyfikowania i mury miejskie. Było więcej kościołów i synagog. W miejscu dzisiejszych kamienic często stały drewniane budynki. W wybrukowanych uliczkach znajdowały się rynsztoki.

Burmistrz urzędował w starym ratuszu. Rynek był równie gwarny co teraz, ale nie dzięki turystom, a kupcom. Ci do Wrocławia, w którym krzyżowały się najważniejsze szlaki handlowe, przyjeżdżali z całego Śląska. Korzystano też z licznych wag, po których również nie ma śladu.

Zobaczcie ryciny sprzed 300 lat. Będziecie mogli sobie wyobrazić życie w XVIII-wiecznym Wrocławiu >>