W Powstaniu Warszawskim brali też udział wrocławianie. Jako nastolatkowie wykazali się odwagą. W hołdzie im powstał mural

Kapitan Stanisław Wołczański miał 14 lat w chwili wybuchu Powstania Warszawskiego. Zajmował się kolportażem powstańczej prasy.

- Powstańców było kilkadziesiąt tysięcy, ale kiedy przyszedł najważniejszy moment, na baczność stanęło milionowe miasto. Ludzie gasili pożary piaskiem, bo nie było wody. Budowali barykady czy wykopywali studnie. Dlatego Powstanie Warszawskie mogło trwać nie 3 dni,a 63 dni - mówił podczas prezentacji kpt. Wołczański.

16-letnia wówczas Teresa Moździerz, podczas Powstania Warszawskiego, była sanitariuszką.

- Była bardzo dzielna. Biegała pod kulami niemieckich karabinów i zbierała rannych przez piwniczne okno, do podziemii banku - mówi córka pani Teresy, Maria Gąsieniec.

Na ścianie kamienicy przy ul. Komuny Paryskiej 3, odsłonięto patriotyczny mural. Mural ma 200 mkw. powierzchni i przedstawia współczesne portrety ośmiu Powstańców Warszawskich, którzy po wojnie osiedlili się we Wrocławiu. Autorką ilustracji jest Dorota Piechocińska.

Na kamienicy znajduje się osiem portretów, bo dziś, prawie 80 lat po Powstaniu Warszawskim, żyje ośmioro uczestników tamtych wydarzeń. Wstępowali wówczas do Armii Krajowej lub organizacji harcerskiej Szare Szeregi. Byli sanitariuszami, gońcami, łącznikami, strzelcami czy listonoszami.

• Barbara Sowa ps. "Basia" - łączniczka, sanitariuszka. Po Powstaniu trafiła do szpitala w Łuszczewie, gdzie opiekowała się Bernardem Sową, swoim przyszłym mężem. W 1945 roku zamieszkali we Wrocławiu. Pani Barbara pracowała m.in. w Pafawagu, a dziś mieszka na Krzykach.
• Jerzy Tarnawski ps. "Gawron" - strzelec. Pierwszego dnia Powstania został ciężko ranny. Jego rodzinę przesiedlono do Wrocławia po wojnie. W naszym mieście ukończył studia architektoniczne. Jako członek zespołów projektowych opracowujących plany rekonstrukcji historycznego centrum w sposób nieoceniony przyczynił się do odbudowy zrujnowanego wojną miasta.
• Maria Urbaniec - Downarowicz ps. "Myszka" - sanitariuszka, pielęgniarka. W czasie Powstania Warszawskiego była 17-letnią łączniczką słynnego batalionu „Zośka”. Od 1949 do 1956 roku pracowała w księgowości w Orbisie we Wrocławiu, a potem w Przedsiębiorstwie Produkcji Nakładczej.
• Teresa Moździerz ps. Sokół - sanitariuszka, pielęgniarka. Jako gimnazjalistka została harcerką Szarych Szeregów, a w czasie Powstania Warszawskiego była 16-letnią sanitariuszką i pielęgniarką w oddziale „Bakcyl”. Po studiach psychologicznych na Uniwersytecie Wrocławskim oddała się pracy w placówkach oświatowych jako: wychowawczyni w przedszkolu, wizytatorka przedszkoli Kuratorium Wrocławskiego, nauczycielka matematyki, psycholog w poradni.
• Barbara Majewska-Krzysik ps. "Ewa" - strzelec, łączniczka. Jako 15-latka wstąpiła do konspiracji, a w czasie powstania pełniła funkcję łączniczki w Obwodzie II „Żywiciel”. Po wojnie trafiła z rodzicami do Wrocławia, gdzie ukończyła liceum oraz studia medyczne. Przez ponad 40 lat pracowała w przychodniach i szpitalu jako lekarz-internista.
• Andrzej Jakubowski ps. "Kim" - łącznik. Do Powstania Warszawskiego dołączył 17 sierpnia, dzień po swoich 16. urodzinach. Był łącznikiem – listonoszem Harcerskiej Poczty Polowej. We Wrocławiu znalazł się po maturze w 1945 roku za sprawą dziewczyny – swojej przyszłej żony. Skończył studia na Politechnice Wrocławskie, potem pracował i mieszkał przez cały czas we Wrocławiu aż do śmierci. Zmarł w trakcie trwania prac nad projektem.
• Stanisław Wołczański ps. "Kazimierz" - łącznik. W momencie wybuchu Powstania Warszawskiego miał zaledwie 14 lat. Zajmował się kolportowaniem podziemnej prasy, rozlepianiem plakatów. Po wojnie trafił do Wrocławia, gdzie zdał w 1950 roku maturę. To tu pracował, a potem współtworzył duże środowisko Powstańców Warszawskich, był prezesem okręgu dolnośląskiego Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
• Włodzimierz Ruśkiewicz ps. "Ryś" - łącznik. Od 1942 roku był harcerzem Szarych Szeregów, a w czasie Powstania Warszawskiego jako 14-letni chłopiec roznosił pocztę. Po wojnie trafił do Wrocławia i pracował jako konstruktor w biurze konstrukcyjnym przemysłu maszynowego leśnictwa.

Mural Powstańców znajduje się tutaj: