Wzgórze partyzantów wrocław

Rewitalizacja zdewastowanych zabytków na Wzgórzu Partyzantów wpisano w tegoroczny plan zamówień publicznych. Co prawda miastu nie udało się znaleźć pieniędzy na tę inwestycję, ale jak przekonują przedstawiciele magistratu, wciąż jest szansa na ich pozyskanie. Zarząd Inwestycji Miejskich oszacował wartość przetargu na 12,2 mln złotych. Znalazł się wśród postępowań zaplanowanych na pierwszy kwartał tego roku.

Miasto Wrocław nie dostało dotacji na renowację Wzgórza Partyzantów od Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

- Gdzie ja jestem? Nie jestem w Bieszczadach. Gdzie ja mogę być? - kokietował widzów prezydent Wrocławia Jacek Sutryk podczas piątkowej transmisji na żywo na Facebooku. - Najwyższa góra we Wrocławiu. Jestem na Wzgórzu Partyzantów - oznajmił za chwilę. A internauci pisali do nas: czy prezydent wie co mówi? Nie wie. Macie rację. Wzgórze Partyzantów ani nie jest najwyższe, ani nie jest górą.

Zdewastowane Wzgórze Partyzantów będzie remontowane. Jest już gotowy projekt odnowienia obiektów nad fosą w okolicach ul. Piotra Skargi – ogłosił w piątek prezydent Jacek Sutryk. Póki co jednak, nie ma jeszcze wszystkich potrzebnych na ten cel pieniędzy. Wrocław zwróci się o dofinansowanie projektu z „Funduszy Norweskich”.

Obecne Wzgórze Partyzantów to pozostałość po dawnych fortyfikacjach miasta. W tym miejscu ponad 200 lat temu stał tzw. Bastion Sakwowy. Został zburzony przez Francuzów w 1807 roku, podobnie jak ogromna większość miejskich fortyfikacji. W jego miejscu powstało rekreacyjne Wzgórze Sakwowe. Po wybudowaniu na nim w 1867 belwederu oraz wieży przemianowano nazwę na Liebichs Höhe (wzgórze Liebicha). Przez krótki czas około trzech lat (1945-1948) nazwa wzgórza brzmiała... Wzgórze Miłości. Od 1948 roku oficjalnie nazywa się to miejsce Wzgórzem Partyzantów. Przez kilkadziesiąt lat po wojnie obiekty na wzgórzu stały niezagospodarowane lub zagospodarowane tylko częściowo. Działał tam klub nocny, kasyno, a w latach 90-tych minionego wieku dla wielu osób kultowa dyskoteka "Kazamaty".

Na placu naprzeciwko Wzgórza Partyzantów przy Promenadzie Staromiejskiej i ul. Teatralnej trwa remont placu. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że plac przeszedł gruntowną przebudowę trzy lata temu. Wykonawca - wrocławska firma Spes City musi jednak naprawić fuszerkę.

Komornik szykuje eksmisję na Wzgórzu Partyzantów. Przejmujący nieruchomość magistrat domaga się wyprowadzenia wszystkich, którzy zajmują tam lokale. Zniknąć mają więc m.in. działające tam kluby i muzeum figur woskowych.

Wrocławski magistrat prawomocnie wygrał proces o odzyskanie Wzgórza Partyzantów. Miasto już zapowiada remont oraz to, że Wzgórze będzie „miejscem otwartym dla mieszkańców i turystów”. Choć szczegółów brak. Ale firma, która teren straciła może walczyć. Na przykład prosząc sąd o wstrzymanie wykonania wyroku do czasu rozpatrzenia kasacji przez Sąd Najwyższy.

W zeszłym tygodniu sąd nakazał rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego z firmą Retropol i wydanie miastu Wzgórza Partyzantów. Jak to się stało, że tak reprezentacyjne miejsce jest zaniedbane? - Na początku lat 90. trwała masowa wyprzedaż mienia prywatnym inwestorom. Do tego Wzgórze Partyzantów zawsze było na drugim planie - opowiada Stefan Skąpski, ostatni prezydent Wrocławia w czasach PRL-u.

Wzgórze Partyzantów wróci do miasta! Dzisiaj sąd nakazał rozwiązanie umowy użytkowania wieczystego i wydanie miastu nieruchomości. Do tego dzierżawiąca wzgórze firma Retropol musi zapłacić 13 tys. 311 zł za postępowanie sądowe. Sąd podkreślił, że Retropol nie wykonał remontu i przebudowy obiektu. Z tego względu nie wywiązał się z umowy, można więc ją zerwać. Firma, mimo że się do tego zobowiązała, nie wykonała remontów balustrad i kolumnady. Chociaż Retropol twierdzi, że takie remonty wykonano, nie ma na to dowodów. Nie dysponuje bowiem dziennikami budowy.

Zanim, w drugiej połowie XIX wieku, miejsce to stało się centrum rekreacji mieszkańców Wrocławia, jego historia sięgała kilkuset lat wstecz. Był tutaj Bastion Sakwowy, mający bronić miasta od strony południowo-wschodniej. Jednakże swój obecny wygląd wzgórze zawdzięcza braciom Gustawowi i Adolfowi Liebiechom, którzy dorobili się gigantycznego majątku na cukrze.

Muzyka, sport, rekreacja to hasła zwiastujące rewolucje, która się tam odbyła. Prawdziwa enklawa ukryta w centrum Wrocławia. Na kartach historii miasta zawsze kojarzone z rekreacją i dobrą zabawą. Mimo otaczającego Wzgórze zgiełku wchodząc na jego szczyt czuć magie. W starym planetarium umiejscowionym na wierzchołku znajduje się Jazz Caffe. Bardzo klimatyczne miejsce gdzie można posłuchać muzyki na żywo, zjeść pyszne jedzenie, napić się drinka, kawy czy też jednego z 12 rodzajów piw.

Kilka dni temu pracownicy firmy energetycznej Tauron w asyście policjantów skontrolowali sieć energetyczną na Wzgórzu Partyzantów. Według nieoficjalnych informacji mieli ujawnić, że sieć była podłączona tak, aby ominąć liczniki poboru prądu.

Wrocławski magistrat chce odzyskać Wzgórze Partyzantów od firmy Retropol. W środę miał się zacząć proces we wrocławskim sądzie. Retropol otrzymał Wzgórze 25 lat temu w wieczyste użytkowanie na 40 lat. Teren jednak niszczeje.

Dlaczego budynki na Wzgórzu Partyzantów nie są odnawiane, tylko pozostawione na powolne niszczenie? Obiekt, znajdujący się w centrum miasta straszy. Nieciekawym widokiem są też pływające butelki w fontannie, która odnowiona byłaby kolejną atrakcją turystyczną - pisze nasza Czytelniczka Aleksandra. Odpowiedzi na to pytanie szukała reporterka Gazety Wrocławskiej, Weronika Skupin.

Do końca miesiąca firma Retropol, która jest użytkownikiem wieczystym wrocławskiego Wzgórza Partyzantów, ma przedstawić miejskim urzędnikom szczegółowe sprawozdanie ze sposobu zarządzania obiektem. Magistrat wszczął kontrolę po tym, jak wykryto, że jedna ze spółek wynajmujących zabytkowe pomieszczenia na Wzgórzu dopuściła się samowoli budowlanej. Mianowicie rozpoczęła tam remont zabytkowych pomieszczeń bez konsultacji z konserwatorem zabytków i bez pozwolenia na budowę. Chodzi o budynek obserwatorium.

Szefowa wrocławskiej firmy Retropol stanęła przed sądem bo – zdaniem prokuratury - źle dbała o wrocławskie Wzgórze Partyzantów. Ściślej o kolumnadę, która została doprowadzona do tragicznego stanu. Prokuratura oskarżyła ją o przestępstwo z ustawy Prawo Budowlane. Grozi za nie nawet rok więzienia. - Od dwóch lat Wzgórzem zawiaduje wrocławski magistrat i nic się tam nie dzieje – odpowiada na zarzuty jeden ze współwłaścicieli Retropolu. - na nich też będą kary nakładać?

W przyszłym roku budynek stojący tuż nad fosą przy skrzyżowaniu ul. Kołłątaja i Podwala przejdzie kapitalny remont. W środku znajdzie się kawiarnia Cafe Berg. Miasto szuka firmy, która przeprowadzi prace budowlane.

Odzyskanie Wzgórza Partyzantów to świetna wiadomość, ale kryje okoliczność o niejasnych skutkach. Przypomnijmy, że wrocławski magistrat w bezprecedensowym na skalę kraju procesie uzyskał sądowy wyrok rozwiązujący czterdziestoletnią wieczystą dzierżawę Wzgórza Partyzantów. Teren przy ul. Piotra Skargi wraca do miasta po 27 latach zarządzania nim przez firmę Retropol. Urząd Miejski zapowiedział już remont m.in. niszczejącej od lat kolumnady. Tu jest jednak haczyk. Kolumnada, położona obok niej fontanna i kawiarnia, która jest pod nimi, są wynajęte do 2030 r. Wynajmującym jest Retropol, zaś najemcą spółka Reduta, kontrolowana przez jednego ze wspólników Retropolu – Pawła Szpilskiego.

W chwili wybuchu II wojny światowej w żadnym innym regionie Niemiec nie było tak wielkiego nagromadzenia dzieł sztuki, jak na Dolnym Śląsku. Wrocław wypełniony był licznymi zbiorami muzealnymi, kościelnymi, bibliotecznymi, archiwalnymi, ale też kolekcjami prywatnymi. Wśród tych tysięcy wspaniałych obrazów, rzeźb i przedmiotów rękodzieła artystycznego, znajdowały się czasami prawdziwe perełki, arcydzieła, warte całą fortunę, nie wspominając już o ich wartości artystycznej czy kulturowej. Wielu z nich po wojnie nigdy nie udało się odnaleźć. A szansa ich znalezienia wydaje się zdecydowanie większa, niż odnalezienia legendarnego Złota Wrocławia.

Cóż to takiego to słynne Złoto Wrocławia i jaki ma ono związek ze "złotym pociągiem", którego pod Wałbrzychem poszukują tłumy odkrywców, poszukiwaczy skarbów, żołnierzy, służby cywilne i poszukiwacze przygód?

WuWA to niemiecki skrót nazwy wystawy: Wohnung und Werkraum Ausstellung, co po polsku znaczy Mieszkanie i Miejsce Pracy. Wystawa ta została zorganizowana we Wrocławiu w roku 1929, a w jej ramach między dzisiejszymi ulicami Wróblewskiego, Dembowskiego, Tramwajową, Zielonego Dębu i Kopernika wybudowano osiedle wzorcowe, mające inspirować architektów ku temu, jak powinno się projektować nowoczesne domy, budynki wielorodzinne i mieszkania.