Kapsuły czasu to specjalnie przygotowane pojemniki, zwykle w formie tuby, które zakopywano w fundamentach ważnych budynków. W środku umieszczano dokumenty, gazety i przedmioty, stanowiące informację dla przyszłych pokoleń. Kapsuły czasu znajduje się jednak bardzo rzadko, szczególnie w miastach doświadczonych wojenną zawieruchą. Ta kapsuła została odnaleziona na ulicy Kotlarskiej i na tle innych kapsuł jest wyjątkowa. W jej historii przewija się sąsiedzka komitywa i dzieje wrocławskich wodociągów.
Kapsuła czasu kamieniem węgielnym pod studnię
- Ta kapsuła czasu została odkryta w 1997 roku podczas prac archeologicznych w podwórku pomiędzy ulicami Kotlarską, a Nożowniczą. Odbywały się wówczas badania ratownicze. Kapsułę, w postaci metalowej rurki umieszczono pod warstwą dębowych desek. Były to najprawdopodobniej podstawy rząpia, czyli zbiornika na wodę, który był elementem średniowiecznych wodociągów - mówi dr Agata Maciończyk z Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu.
Dzięki zawartości wiemy, że kapsuła pochodzi z 1865 roku. Została umieszczona tam przez dwóch ówczesnych mieszkańców Wrocławia. Ci byli właścicielami kamienic i przy ulicy Kotlarskiej.
160-letnia Gazeta Wrocławska
Znaleziona kapsuła czasu to była cynowa rura, która przez 27 lat leżała w magazynie muzeum. W tym roku została otwarta, a jej zawartość skierowano do badań. Tym zajęli się badacze z Ossolineum.
W środku znaleziono:
- Gazetę Wrocławską (Breslauer Zeitung) z 15 września 1865 roku – gazeta była dziennikiem wydawanym w latach 1820-1937 we Wrocławiu. W egzemplarzu, który wyciągnięto z tuby, zostały umieszczone artykuły o sytuacji politycznej w Austrii, skrót z obrad zorganizowanych z okazji Czwartego Śląskiego Dnia Miast (a w tym referat o budowie domów dla biednych), doniesienia ze spraw sądowych, informację z giełdy, repertuar teatralny i informacje o ślubach i zaręczynach.
- Dokument erekcyjny z 16 września 1865 roku – był to rękopis potwierdzający moment ukrycia tuby. Spisali go twórcy zbiornika na wodę. Napisali w nim:
„Niżej podpisani właściciele domów kładą kamień węgielny pod budowę zbiornika na wodę. Carl Müller konwisarz i Robert Kramer mistrz szewski. Kupferschmiede Straße (ul. Kotlarska) 27 i 28”
- Rurka trafiła do nas z licznymi ubytkami i silnie skorodowana. Jedna zaślepka odpadła, więc było widać zawartość. Po papierze sądziliśmy, że była to gazeta. W takich kapsułach często zdarzają się jeszcze jakieś zapiski czy monety. Aby wydostać zawartość, musieliśmy naciąć drugą zaślepkę i ją przepchnąć. Następnie dzięki kilkugodzinnemu nawilżaniu w bibułach udało się rozwinąć gazetę. Co nie było łatwe. Po 160 latach papier tak się dopasował, że wymagało to wyjątkowo ostrożnego obchodzenia się z nim, aby zawartości kapsuły nie uszkodzić - mówi Katarzyna Krocza, główny konserwator zbiorów Zakładu Narodowego im. Ossolińskich.
Kapsuła czasu dostarcza historykom wiedzy o życiu i funkcjonowaniu XIX wiecznego Wrocławia
Automatyczne wodociągi we Wrocławiu powstały 20 lat później po zakopaniu kapsuły czasu i remoncie zbiornika przy ulicy Kotlarskiej.
- To odkrycie także pokazuje nam, jak wyglądało wówczas zaopatrywanie Wrocławia w wodę. W drugiej połowie XIX wieku na starym mieście korzystano jeszcze ze średniowiecznych rozwiązań. A moment budowy tego rząpia mógł mieć związek z jakąś awarią – mówi Maciej Trzciński, kierownik Muzeum Archeologicznego we Wrocławiu.
Kapsułę, jak i jej zawartość, można zobaczyć w muzeum archeologicznym we Wrocławiu do 30 września na wystawie czasowej.
Tu znaleziono kapsułę czasu:
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
