Tak kiedyś wyglądało Sępolno i Wielka Wyspa. Historyczne zdjęcia osiedla i okolic sprzed II wojny światowej

Początki Sępolna sięgają średniowiecza. Pierwsza wzmianka o ówczesnej wsi pochodzi z 1288 roku, kiedy książę Henryk nadał ziemie kolegiacie św. Krzyża. Sępolno było opisywane wówczas pod nazwą Zemplin. W kolejnych latach nazw było więcej: Czympelin (1353 r.), Semplino (1368 r.) oraz niemiecka nazwa Zimpel.

Zobacz także:

Teren Sępolna często zmieniał się w wyniku powodzi. Wieś była regularnie zalewana co kilkadziesiąt lat, niszcząc dobytek. Z tego powodu mało kto tutaj mieszkał. Pewna poprawa nastąpiła po wykonaniu przekopu Bartoszowicko-Szczytnickiego w latach 1531-1555, który przejął główny nurt Odry – ale powodzie w dalszym ciągu dawały się we znaki mieszkańcom. Dopiero po katastrofalnej powodzi z 1905 roku zdecydowano o przekopaniu kanałów Nawigacyjnego i Powodziowego, pomiędzy Bartoszowicami i Karłowicami. Budowa została zakończona w 1919 roku i od tego roku można datować współczesną historię osiedla.

Graniczy ono z Dąbiem, Szczytnikami i Zalesiem - stąd w galerii możecie znaleźć także i te okolice. W założeniu architektów – Paula Heima, Hermanna Wahlicha oraz Alberta Kemptera – miało mieć charakter miasta-ogrodu. Osiedle Zimpel powstawało etapami w latach 1919-1935, z myślą o wrocławskiej klasie średniej. Na mieszkania położone w zacisznej wtedy okolicy mogli sobie pozwolić nawet przeciętnie zarabiający mieszkańcy miasta. Większość budynków na Sępolnie to wielorodzinne dwukondygnacyjne domy szeregowe, wolno stojące domy z 4 lub 6 mieszkaniami, a także domy jednorodzinne. Z charakterystycznych budynków, które przetrwały do dzisiaj można wymienić szkołę im. Friedricha Eberta z 1928 r. (dzisiejsza Szkoła Podstawowa nr 45 im. Janusza Kusocińskiego) czy ewangelicki kościół pamięci Gustawa Adolfa z 1933 r.

Oblężenie Wrocławia doprowadziło do zniszczenia kilkudziesięciu budynków, ale osiedle uniknęło poważniejszych strat. Jak wyglądało przed II wojną światową? Zobacz archiwalne zdjęcia w galerii.