Średniowieczny klasztor cysterek w Górnych Łużycach. Działa nieprzerwanie od setek lat

Ostritz to malownicza miejscowość, leżąca nad rzeką Nysą Łużycką, która stanowi naturalną granicę między Niemcami a Polską. W środku niewielkiego miasteczka znajduje się zabytkowy rynek i porozrzucane po ciasnych uliczkach domy przysłupowe - charakterystyczne dla architektury Górnych Łużyc. Na obrzeżach saksońskiego miasta znajduje się klasztor St. Marienthal, który jest otwarty na turystów.

Klasztor położony jest w niedalekiej odległości od granicy z Niemcami. Dojedziemy do niego z Radomierzyc, a podróż nie zajmuje dłużej niż kilkanaście minut. Na miejscu znajduje się przestronny i darmowy parking. Przed bramą wejściową, po prawej stronie, otwarta jest także przyklasztorny szynk, w którym możemy zamówić domowy obiad. Karta dań posiada polskie akcenty, np. pierogi oraz klasztorny browar.

Klasztor został założony jeszcze w średniowieczu. 14 października 1234 roku majątek został przekazany - w ramach przebłagania - przez czeską księżniczkę Kunegundę siostrom cysterkom. W czasie wojen husyckich zakonnice musiały opuścić mury klasztorne na trzydzieści lat i wróciły dopiero po zawiązaniu rozejmu. Na początku XVI wieku były namawiane do przekształcenia ich przybytku w świecki klasztor żeński, ale siostry nie ulegają presji. W 1683 roku wybucha wielki pożar, który niszczy zabudowania. Odbudowa trwała aż do 1744 roku. W 1833 roku siostry zakładają sierociniec i szkołę, a w 1987 roku walczą ze skutkami ogromnej powodzi. Żywioł niszczy barokowe wnętrza kościoła. W 1939 roku wybucha druga wojna światowa, a SS przejmuje klasztor i organizuje na jego terenie obóz, skąd wywożono dzieci na wieś. W 1942 roku w budynku klasztoru powstaje także szpital, w którym siostry udzielają pomocy żołnierzom walczącym na froncie.

Po wojnie część majątku cysterek przechodzi w polskie ręce. W 1945 roku istniał jeszcze most, który prowadził na drugą stronę Nysy Łużyckiej, ale został zburzony przez uciekających stąd Niemców. W 1955 roku siostry tworzą „Dom Opieki Św. Józefa” dla 60 kobiet i dziewcząt z niepełnosprawnością intelektualną, którymi się opiekują. W 1992 roku powstaje Międzynarodowy Dom Spotkań St. Marienthal, który ma na celu pojednanie ponad granicami i to nie tylko narodowymi, ale i wyznaniowymi oraz kulturowymi. W 2010 roku cały kompleks ucierpiał w wyniku kolejnej powodzi, a szkody wyrządzone w sierpniowe dni odczuwane są do dziś.

"Drzwi są otwarte, a tym bardziej serce" - tak brzmi motto cystersów. Zakonnice, przebywające w klasztorze są niezwykle gościnne i przyjmują w swoje progi ludzi różnych wyznań oraz pochodzenia. Siostry codziennie odmawiają modlitwy chóralne
siedem razy w języku łacińskim i niemieckim, co ma symbolizować jedność ze społecznością całego świata. Ponadto cysterki angażują się w pracę w kościele, bibliotece, strefie dla gości czy klasztornym sklepiku.

Przy klasztorze działa stowarzyszenie „Przyjaciół Opactwa St. Marienthal eV”, które zostało założone w 1994 roku. Jej członkowie spotykają się na wspólnych modlitwach oraz wsparciu klasztoru na różnych polach. Każdy może dołączyć do tej społeczności.

Cysterki od lat prowadzą także internat PATER-KOLBE-HOF dla osób niepełnosprawnych, w tym mężczyzn i kobiet. Siostry dają im możliwość rozwijania własnych talentów oraz angażowania się w prace na terenie obiektu. Podkreślają, że poza podstawową opieką chcą im zapewnić u siebie dom, w którym każdy będzie mógł czuć się bezpiecznie.

O otwartości cysterek świadczą także liczne konferencje i seminaria, poświęcone pogłębianiu relacji z Bogiem, ale i samym sobą. Na terenie klasztoru znajduje się, co najmniej kilka sal wyposażonych w rzutniki, a do Ostritz zapraszani są goście z różnych stron Niemiec.

Klasztor położony jest tuż przy lewym brzegu Nysy Łużyckiej w odległości około 20 km od Goerlitz, jednego z piękniejszych miast Saksonii. W skład rozległego zespołu klasztornego wchodzą, m.in.:

• rezydencja przełożonej
• kościół klasztorny
• kancelaria prepozyta
• piekarnia
• dawny młyn i tartak
• browar
• sklepik klasztorny
• winnica
• Ogród Roślin Biblijnych

W klasztorze przez wieki warzono piwo. W 1998 roku klasztorną licencję wykupił browar Münch-Bräu Eibau, który produkuje nowe piwo klasztorne St. Marienthaler Klosterbräu.

Architektonicznie największe wrażenie na turystach robi kościół klasztorny wraz z kaplicą, które współcześnie mają barokowy charakter i zawdzięczają go wielkiej przebudowie, rozpoczętej w 1683 roku i trwającej ponad 60 lat. We wnętrzach kościoła znajdują się naścienne malowidła oraz obrazy z wizerunkami świętych, ale i biskupów.

Współcześnie wiele budynków, znajdujących się na terenie klasztoru jest dzierżawionych. W środku kompleksu znajdują się sale konferencyjne, a nawet hotel.

Ogród Roślin Biblijnych to jedna z ciekawszych atrakcji. W środku niewielkiego dziedzińca znajduje się kilkadziesiąt gatunków roślin, wymienianych w Piśmie Świętym.

Zobaczcie ten wspaniały kompleks na zdjęciach.