Tak kiedyś wyglądał Bastion Sakwowy we Wrocławiu. Wrócimy do tych kolorów?

Zbudowany w 1571 roku obiekt przy ul. Piotra Skargi najczęściej jest kojarzony przez wrocławian jako miejsce rekreacji. Nie wybija się ponad znajdujące się w tle wzgórze Partyzantów. Bastion kojarzymy raczej z jasnych kolorów, najczęściej białym i kremowym.

Z przeprowadzonych badań okazuje się, że nie zawsze tak było. Artyści z XIX wieku byli nieco bardziej „ekscentryczni” i do ozdobienia wnętrza użyli intensywnych kolorów: czerwonego, niebieskiego i żółtego.

- Teren, na którym położony jest Bastion Sakwowy, jest mocno nasycony wartością historyczną. Od średniowiecza przez okres nowożytny był używany jako fortyfikacja, natomiast XIX-wieczni włodarze Wrocławia uczynili z obiektu miejsce rekreacyjne. Wykonaliśmy badania stratygraficzne (konserwatorskie -red.) poszczególnych części obiektu. Ich efekt jest bardzo ciekawy – mówi „Gazecie Wrocławskiej” Daniel Gibski, Dolnośląski Wojewódzki Konserwator Zabytków.

Czy w takiej kolorystyce Bastion Sakwowy jest akceptowalny?

- W tym przypadku powstały pierwsze próby kolorystyczne, które na dzień dzisiejszy mogą być zbyt intensywne. Może to wynikać z innej jakości materiałów: farb, tynków itp. – dodaje Daniel Gibski.

W trzecim kwartale 2023 roku most Zwierzyniecki, którego symbolem przez ostatnie lata był kolor żółty, pokrył się pruską zielenią. Przeprawa historycznie miała właśnie taką barwę. Co do Bastionu Sakwowego wrocławianie również się mylili. To nie jest odosobniony przypadek.

Daniel Gibski podkreśla, że zazwyczaj tak jest, iż historyczna kolorystyka, oparta na rzeczywistych odkryciach konserwatorskich, jest dość szokująca dla dzisiejszego odbiorcy.

- Najczęściej nasze wyobrażenie jest nieco zafałszowane. Możemy podać przykład wnętrz kościołów gotyckich. Są postrzegane w drugiej połowie XX wieku jako obiekty z białym sufitem i czerwonymi, ceglanymi ścianami. To do końca nie jest prawdą, ponieważ wiemy już, że sklepienia najczęściej były niebieskie i miały złote gwiazdki, a ściany przedstawiały różne figury lub rośliny – mówi nam Daniel Gibski.

Specjaliści starają się zbliżyć do oryginalnych barw budynku. Dominujące kolory to czerwony i ugrowy (żółty lub złocistobrunatny). Całość może powodować jednak nieco inny wyraz kolorystyczny niż w oryginale.

- Właściwie odtwarzamy ten układ, którego szczypta widoczna jest w zachowanej ikonografii i wynika z naszych badań. Wrocławianie będą mogli rzucić okiem, gdy pojawią się już pierwsze, oficjalne umalowania – kończy nasz rozmówca.

Bastion Sakwowy zbudowano w 1571 roku według projektu Hansa Schneidera. Do końca XVI wieku pełnił funkcję prochowni. Po demontażu fortyfikacji, z polecenia francuskich zdobywców, w 1807 roku planowano przekształcić obiekt w cytadelę. Ostatecznie został on włączony do promenady miejskiej. Pół wieku później wybudowano tu belweder i wieżę. Po 1945 roku teren został nazwany „wzgórzem Miłości”, a trzy lata później zmieniono je na „wzgórze Partyzantów”.