Ten dowcip mówi wiele o charakterze leniwców. Dzięki niemu znaleźliśmy też idealne imię dla naszego samca w zoo. Wrocławski leniwiec ma dziewięć lat, żyje w pawilonie małpiarni i ma na imię Heniu.
Leniwiec to prawdziwy ekscentryk w świecie zwierząt. Wiele z nich potrafi szybko biegać, aby uchronić się przed drapieżnikami. Inne ścigają się o pokarm. Jeszcze inne same muszą gonić swoje ofiary. A leniwiec? On poszedł w zupełnie inną stronę. W dziedzinie oszczędności energii nie ma sobie równych i jest znakomitym przykładem dla ludzi.
Leniwiec nie jest wybrednym smakoszem. Lubi owoce, kwiaty i młode pędy, ale zadowoli się też zwykłymi liśćmi. A te nie uciekają i nie trzeba o nie rywalizować z innymi zwierzętami. Jeśli jest zimno albo w okolicy zabraknie przysmaków, leniwiec obniża temperaturę ciała do 30 stopni i przesypia kilka dni.
Kiedy chce, potrafi obniżyć tempo bicia serca do 20-30 uderzeń na minutę. Ma też bardzo wolną przemianę materii, a kupkę robi raz na tydzień. To jedna z nielicznych chwil, kiedy leniwiec schodzi na ziemię. A właściwie nie schodzi, tylko spełza. W dodatku zawsze robi to w tym samym miejscu, dzięki czemu jest wymarzonym zwierzęciem dla opiekunów w zoo!
Leniwiec wybiera sobie gałęzie, na których może położyć się na plecach albo zwisać. Jego palce są zrośnięte i wyglądają jak hak. W dodatku w stawach ma specjalne zastawki, dzięki którym wisi bez wysiłku mięśni.
To niejedyne ekstrawaganckie cechy leniwca. Wszystkie ssaki mają 7 kręgów szyjnych. Nawet żyrafa. Tymczasem leniwce dwójpalczaste mają najczęściej 6 kręgów, a trójpalczaste - od 7 do 10, mimo bardzo krótkiej szyi. Nikt nie wie, dlaczego. Leniwiec potrafi obrócić głowę o 180 stopni. Dzięki temu może sięgnąć po smaczny owoc albo rozejrzeć się wkoło, nie ruszając się z miejsca.
Śpiącego leniwca ciężko dostrzec w gęstwinie dżungli. Dlaczego? Jego futro porastają zielone glony. Dzięki temu wiszący zwierzak wygląda jak roślina i żaden drapieżnik nie zwraca nie niego uwagi.
Wbrew pozorom, leniwiec nie jest zupełną ofiarą. W razie zagrożenia potrafi się bronić! Jego zęby nie są wprawdzie groźne (leniwiec należy do szczerbaków, których uzębienie przypomina tępe kołki), ale pazury są ostre jak brzytwa. Leniwiec może błyskawicznie ruszyć łapą i rozciąć ciało napastnika bardzo głęboko. Poza tym doskonale pływa. Kiedy już ogołoci drzewo z pożywienia albo znudzi mu się dotychczasowe mieszkanie, znajduje gałąź wiszącą nad rzeką, spada do wody i płynie z prądem tak długo, aż znajdzie nowe drzewo.
Leniwce żyją długo: aż 40-45 lat. Nasz Heniu jest ulubieńcem wielu zwiedzających - pewnie dlatego, że swobodnie zwisa im nad głowami...
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
