Uchodźcy z Afganistanu we Wrocławiu gotują, by dać się lepiej poznać. „Wspólne biesiadowanie przełamuje językowe bariery”

O tym kto przyleci do nas z Afganistanu i otrzyma status uchodźcy decyduje polski rząd. Dodatkowo rodzina starająca się o przyjazd, musi wykazać się jakąś formą współpracy z polskimi żołnierzami. - Farida, mama 14-letniego chłopca i 21-letniej córki, prowadziła w swoim kraju warsztaty, podczas których uczyła Afganki samodzielności i zaradności – opowiada aktywistka. - W projekcie tym partycypowało nasze państwo.

Po pobycie w ośrodku uchodźczym Farida zdecydowała, że zamieszka we Wrocławiu. - Okazało się, że żyje tu jej daleki znajomy, który niejako zaproponował jej pomoc w asymilacji – wyjaśnia Agata Tanneberg-Ratajczak. - A tej pomocy rodzina bardzo teraz potrzebuje, szczególnie, że ojciec został zabity przez talibów na miesiąc przed wyjazdem do Polski – dodaje.

Aktywiści i członkowie stowarzyszenia Nomada zajmują się organizowaniem dla uchodźców pomocy materialnej. Podczas poszukiwania kuchennych sprzętów wysunęli pomysł, by Farida, która lubi gotować, wzięła udział w warsztatach kulinarnych organizowanych w Duosferze, jako instruktorka.

- W Afganistanie prowadziłam warsztaty z kobietami, uczyłam je jak uprawiać ziemię, jak gotować przy użyciu prostych sprzętów, jak dbać o siebie podczas ciąży - podstawowych umiejętności. Kiedy przybyłam do Polski zorientowałam się, że wy tutaj takiej wiedzy nie potrzebujecie, bo wiecie i macie wszystko. Ja szukałam czegoś, czym mogłabym się odwdzięczyć za przyjęcie nas tutaj, czegoś, co mogłabym dać od siebie. I pomyślałam: co może być lepszego niż dzielenie się jedzeniem? I to jest mój sposób na integrację i stanie się częścią waszej społeczności – mówiła podczas warsztatów uchodźczyni.

- Spodziewamy się przybycia kolejnych afgańskich rodzin. Nie mamy pojęcia kiedy to nastąpi, ale wiemy, że tak będzie – zapewnia aktywistka. - Uważamy też, że takie wspólne biesiadowanie jest najlepszą formą dialogu, gdy nie zna się języka. Zanim rodzina zacznie mówić po polsku, za pomoc dziękuje ugaszczając darczyńców – mówi. - Z ich mieszkania nikt nie wychodzi głodny.