LANY PONIEDZIAŁEK 2018. Śmieszne i zabawne wierszyki na Lany Poniedziałek

Lany Poniedziałek ma kilkuwiekową tradycję w naszym kraju. Dawniej panny oblane wodą mogły czuć się wyróżnione. Oblanie wodą było znakiem na szybkie zamążpójście. Dzisiaj oblewają się wszyscy, a śmigus dyngus jest kolejną po prima aprilis okazją do poprawienia sobie nastroju.

Warto też jako ciekawostkę dodać, że śmigus i dyngus to były dwa odrębne zwyczaje. Śmigus polegał na smaganiu się witkami, a dyngus na wykupywaniu pisankami.

LANY PONIEDZIAŁEK - pomorska przyśpiewka

Przyszedłem po dyngusie,
leży placek na obrusie,
tata kraje, mama daje,
proszę o malowane jaje

Stoją już z wiadrami, za rogiem chłopaki
zmoczyć trza dziś panny, bo to zwyczaj taki
Stoją malowane, śmieją się chichoczą
i jeszcze nie wiedzą, że oni je zmoczą
Jak spod ziemi wyskoczyli panny otoczyli
krzyku wrzasku, co nie miara
jak by skóra żywcem darta
woda z wszystkich stron chlusnęła
żadnej z dziewczyn nie minęła
jak by chmura się urwała
woda lała się i lała.
Nagle cisza się zrobiła, znikły gdzieś chłopaki
Panny stoją przemoczone,
choć tak bardzo mokre, to zadowolone.

Wie o tym i Tomek i Ewa,
że w śmigus się wszystkich oblewa.
Ale czy trzeba Pawełka
oblewać z pełnego kubełka?
Wystarczy małym kubeczkiem
dla żartu, dla śmiechu,troszeczkę.
Bo gdy wiatr chmurkę przywieje
i wszystkich was deszczem
poleje?

Dziś rano radosny się obudziłem
Lecz jeszcze z łóżka wstać nie zdążyłem
Gdy mnie strumienie wody oblały
Z pościeli się zwlokłem już mokry cały
Potem wychodzę z Sunią na spacer
A na dworze całe niebo deszczem płacze
Więc znowu zostałem przemoczony
Poczułem się z cukru w sobie roztopiony
Nic to rzekę – znów się przebrałem
I właśnie włosy ręcznikiem dosuszałem
Kiedy sąsiedzi z tradycją przygnali
Od stóp do głów wiaderkiem mnie polali
W mieszkaniu jest już pełno wody
Choć w mokry dzień nie szukam ochłody
Nie wiem skąd strumienie popłyną
Chociaż zamiast wody ja wolałbym wino
Dlatego teraz siedzę Łazarz ubogi
Czekam, kto z wodą w moje zawita progi
Aby tradycja ludowa się dopełniła
Odwieczna, ona zakręty historii przeżyła

Śmigus Dyngus śmieszne święto!
Biegniesz z miną uśmiechniętą
z wiadrem wody na sąsiada, by go oblać… dziś wypada!
Strumień wody spływa strugą,
krople wody mienią długo,
w słońcu tęczą promieniami
odbijają psikusami…
A tu znowu deszczyk kropi,
śmiechu w złości nie poskąpisz!
Przecież z cukru, nie rozpłyniesz!
śmigus dyngus szybko minie.
Nawet piesek szczerze cieszy,
mądre oczy swe zawiesi,
w oczach pana w dziwnej minie
jak szaleje dziś od rana.
Wreszcie radość tę prawdziwą,
co uśpiona przez rok długi,
lany ŚMIGUS w ludziach zbudził!