Tęczowy świat wchodzi tylnymi drzwiami [FELIETON]

Najpierw przeczytajmy fragment:

„Tożsamość płciowa oznacza, że czujesz się jak dziewczynka albo chłopiec, żadne z nich albo jednocześnie jak oboje. Osoby, które nie myślą o sobie jak o dziewczynce, czy chłopaku, nazywa się niebinarnymi. [...] „Ciało dziewczynki, czy chłopca różni się budową. Te różnice decydują o naszej płci. Są też osoby interpłciowe, które nie mieszczą się w żadnej z tych grup”.

Czy to są treści dla przedszkolaków? 4-,5- i 6-latków? Przerzucam strony i widzę obrazek, który przedstawia dwóch mężczyzn, przytulających dwóch chłopców. Podpis: „Mam dwóch tatusiów i braciszka”. Taką książkę otrzymały przedszkolaki na koniec roku w niewielkim Strzeszowie, wiosce między Trzebnicą a Wrocławiem.

WIĘCEJ TUTAJ:

Dlaczego tego typu treściami karmi się dzieci? Dla mnie to szokujące, że już w ten sposób i tak wcześnie przyzwyczaja się nasze pociechy do homopropagandy i różnorodnych kontrowersyjnych tez środowiska LGBT, które na siłę próbuje wmawiać społeczeństwu różne teorie. Na naszych oczach następuje bardzo przebiegłe oswajanie m.in. ze zniekształconym modelem rodziny, adopcją dzieci przez pary homoseksualne i np. nazywaniem obu partnerów tatusiami.

WIĘCEJ TUTAJ:

Nie zakładam złej woli wychowawczyń z publicznego przedszkola. Nie podejrzewam, że panie zakupiły książkę dla przedszkolaków właśnie z powodu tych kontrowersyjnych treści, bo cała publikacja ma wiele ciekawych i dobrze opracowanych tematów. Zresztą, książka ma różne rekomendacje.

To pokazuje, że trzeba być czujnym - te słowa kieruję szczególnie do rodziców (w tym do siebie).

Już nie pierwszy raz spotykam się ze sprytną promocją postulatów tęczowych aktywistów, którą wpycha się bezrefleksyjnie w obszar edukacji, dydaktyki, nie mówiąc o rozrywce. A nauka, w tym biologia, czy psychologia rozprawiają się z kwestiami płci prosto i dosadnie. Zaś dzieci należy edukować rozsądnie i właściwie - z tym się chyba wszyscy zgodzimy.

Często jednak nie ma merytorycznej rozmowy, tylko prosty punkt wyjścia. Albo przyjmujesz to co nasze – tęczowe, albo jesteś zacofany, tępy i zaprzeczasz rzekomo oczywistym prawdom. Bo my tak mówimy. I tak się lawina powiększa. Ofensywa trwa.

Moja córka w tym roku rozpoczyna swoją przedszkolną przygodę. Dzięki takim incydentom (mam nadzieję, że to incydentalne) żółta lampka w głowie świeci już coraz mocniej.