TAURON Giganci Siatkówki 2023. Mocny zestaw kobiecego turnieju. Oto sylwetki uczestników

Międzynarodowy, charytatywny turniej kobiet TAURON Giganci Siatkówki kolejny raz zagości w Twardogórze na Dolnym Śląsku. Już w najbliższy weekend (30.09-1.10) w hali tamtejszego GOSiR-u kibice będą oglądali zmagania dwóch polskich zespołów - Developresu i Chemika - oraz tureckiego Eczacibasi i niemieckiego Poczdamu. Bilety dostępne są na stronie internetowej https://giganci.sportigio.com/tickets. Poniżej prezentujemy sylwetki wszystkich uczestników.

Drugi rok z rzędu wszystkie mecze transmitowane będą na antenie TVP Sport, partnera medialnego imprezy. Partnerem tytularnym jest TAURON. Złotym sponsorem – ORELEN. Sponsorami premium – KGHM i Brokelmann, a oficjalnym sponsorem Liedmann Agro. Partnerem medialnym zawodów jest także Gazeta Wrocławska.

Półfinały, sobota 30.09.2023

• godz. 18 Developres Rzeszów - SC Potsdam
• godz. 20.35 Chemik Police - Eczacıbaşı Stambuł

Niedziela 1.10.2023

• mecz o III miejsce (godz. 14).
• finał (godz. 17.45)

_____________________________________________________

Developres w tamtym roku świętował dopiero swoje 10-lecie, a już może się pochwalić gablotą pełną pucharów i medali. Rzeszowianki w najwyższej lidze debiutowały w sezonie 2014/25 i od tamtego czasu aż sześciokrotnie stawały na podium mistrzostw Polski, ale - co ważne - nie mają jeszcze w swojej kolekcji złota Tauron Ligi, co z pewnością determinuje ich cele na najbliższe miesiące.

w poprzednim sezonie Developres w finale play-off naszej ligi stoczył zacięty bój z ŁKS-em. Ostatecznie przegrał tę rywalizację 1:3, ale tak naprawdę o tym, kto zdobędzie złoto, decydowały pojedyncze akcje. W decydującym, czwartym meczu do rozstrzygnięcia potrzebowaliśmy tie-breaka, w którym łodzianki wygrały najmniejszą możliwą różnicą punktów - 15:13... Co ciekawe - Rzeszów cztery ostatnie lata grał w finale ligi. Za każdym razem jednak przegrywał. Wcześniej - trzy razem z Chemikiem Police.

Największy sukces drużyny z Podkarpacie to jak na razie zdobycie Pucharu Polski w 2022 roku, kiedy to wygrała w finale z Legionovią 3:1. Coraz lepiej radzi sobie tez w Lidze Mistrzyń. W dwóch ostatnich edycjach Rzeszów wyszedł z grupy i rozgrywki zakończył na ćwierćfinale.

Trenerem Developresu jest Stephane Antiga. Chyba nie musimy przedstawiać tego szkoleniowca. W 2014 roku został z reprezentacją Polski mistrzem świata, a potem pracował z reprezentacją Kanady i Onico Warszawa. Od 2019 roku pracuje w Rzeszowie.

W składzie Developresu na sezon 2023/24 jest wiele znakomitych siatkarek. Rozgrywacjąca Katarzyna Wenerska ma za sobą znakomity sezon reprezentacyjny i udział w niedawnych mistrzostwach Europy. Grały tam też libero Aleksandra Szczygłowska oraz przyjmująca Weronika Szlagowska. W kadrze Stefano Lavariniego znalazła się także środkowa Magdalena Jurczyk. Czeskie barwy na ME reprezentowała Gabriela Orvošová, a Hiszpańskie - Julia De Paula. Jak widać to skład, który gwarantuje w Twardogórze przynajmniej europejski poziom.

Dla Developresu to będzie drugi udział w TAURON Gigantach Siatkówki w drugiej żeńskiej edycji.

To właśnie Chemik Police wygrał przed rokiem pierwszą, historyczną edycję TAURON Gigantów Siatkówki kobiet. Teraz wraca do Twardogóry z nadzieją, by powtórzyć ten sukces. Czy się uda?

Chemik to bez wątpienia najbardziej utytułowana drużyny drugiej dekady XXI wieku w Polsce. Policzanki w ostatnich 10 latach właściwie zdominowały ligowe rozgrywki. Od 2014 roku aż ośmiokrotnie zdobywały mistrzostwo Polski. W finałach nie grały tylko w 2019 roku oraz w minionym sezonie, kiedy to musiały zadowolić się piątym miejscem. Najgroszym od kiedy w 2014 roku awansowały do najwyższej klasy rozgrywkowej.

Tę stratę udało się powetować w Pucharze Polski. Chemik dotarł do finału, a tam pokonał 3:2 ŁKS. To był już siódmy triumf w tych rozgrywkach.

Chemik Police to także uznana marka w europejskich pucharach. Największy sukces to oczywiście rok 2015 i czwarte miejsce w Lidze Mistrzyń. Polki były wówczas gospodyniami turnieju finałowego i nie musiały grać w fazie pucharowej, ale w rozgrywkach grupowych zajęły pierwsze miejsce, zostawiając w pokonanym polu Dinamo Kazań. W półfinale za mocna okazała się włoska drużyna Unendo Yamamay Busto Arsizio, a w spotkaniu o trzecie miejsce turecki VakifBank.

Potem tamtego sukcesu nie udało się już powtórzyć, chociaż w 2021 roku był ćwierćfinał (znów porażka z VakifBankiem), a w tym roku udało się osiągnąć rundę play-off (lepsze okazało się Fenerbahce).

W nadchodzącym sezonie Chemik będzie chciał przede wszystkim odzyskać mistrzostwo Polski. Kadrę ma mocną - jak co roku. Jej trzon stanowią reprezentantki Polski, które grały właśnie na mistrzostwach Europy. Agnieszka Korneluk to etatowa środkowa naszej kadry. Dla tej niezwykle doświadczonej zawodniczki, to będzie już czwarty rok w Policach. Martyna Łukasik gra na Pomorzu Zachodnim jeszcze o dwa lata dłużej. Ma w swojej kolekcji trzy mistrzostwa Polski i cztery Puchary Polski, a w tym rokui - podobnie jak Korneluk - z biało-czerwoną kadrą zdobyła brązowy medal Ligi Narodów. Tego lata kontrakt z drużyną podpisała inna z reprezentantek Polski - Monika Fedusio. Na mistrzostwach Europy grała także Rumunka Elizabet Inneh-Varga. Bardzo ciekawie wyglądają dwa zagraniczne transfery Chemika. 25-letnia turecka przyjmująca Saliha Şahin ostatnie lata spędziła w Eczacıbaşı Stambuł, z którymj w 2023 roku dotarła do finału Ligi Mistrzów. Z turecka kadrą wygrała Ligę Narodów. Doświadczona Brazylijka Bruna Honório dwukrotnie była w finale Klubowych Mistrzostw Świata. Wcześniej występowała m.in. w Radomce i w Developresie. Drużynę uzypełniają m.in. doświadczone: Iga Wasilewska, Natalia Mędrzyk czy Martyna Grajber-Nowakowska, która w tym sezonie ma zagrać na libero.

Eczacıbaşı Stambuł, kolejny z uczestników TAURON Gigantów Siatkówki kobiet, będzie z pewnością największym magnesem dla kibiców, którzy wybierają się do Twardogóry. Ten turecki potentant, to w ostatnim czasie nie tylko czołowy klub w kraju, ale też w Europie. Zanim jednak przejdziemy do sukcesów kontynentalnych, to pochylmy się nad regałami z krajowymi tofeami. A te uginają się wręcz od pucharów i medali.

Eczacıbaşı po mistrzostwo Turcji sięgało - uwaga! - 28 razy. Tym samym prowadzi w tabeli wszech czasów tureckiej ligi. Żeby oddać kontekst, to Fenerbahce, druga ekipa w tym zestawieniu, ma złotych medali o połowę mniej - 14. Fakt faktem, że Eczacıbaşı już długo czeka, by cieszyć się z mistrzostwa Turcji. Ostatni raz ta drużyna stała na najwyższym stopniu podium w 2012 roku. Nie zmienia to jednak faktu, że w pięciu poprzednich sezonach (sezon 2019/20 anulowano ze względo na COVID), aż czterokrotnie była w pierwszej trójca, trzy razy zostają wicemistrzem. Dla porządku dodamy, że Puchar Turcji Eczacıbaşı zdobyło dziewięc razy. Najlepszy swój czas klub z europejskiej części Stambułu miał w latach 70' i 80', kiedy to aż 17 razy z rzędu wygrywał ligę. Imponujący wyczyn.

Jeśli chodzi o medale europejskich pucharów, to tu także nie brakuje sukcesów. Największy to rok 2015 i zwycięstwo w Lidze Mistrzyń. Jak do tej pory nie udało się tego powtórzyć, ale w finale Eczacıbaşı grało jeszcze w 1980 roku i w poprzednim sezonie. W latach 2016-2017 wygrywało Klubowe Mistrzostwo Świata (do tego srebro 2020 i trzecie miejsce w 2019 oraz w tym roku). W klubowej kolekcji są także trzy Puchary CEV - 1999, 2018 i 2022.

Przede wszystkim do drużyny - po 14 latach - wróciła Naz Aydemir. Chyba nie musimy nikomu przedstawiać tej 33-letniej rozgrywającej. Cztery razy wygrywała Ligę Mistrzyń, trzy razy Klubowe Mistrzostwo Świata. Dziewięć razy była mistrzynią Turcji. Ma w swoim dorobku srebrny (2019) i brązowy (2017) medal mistrzostw Europy. To wszystko robi wrażenie.

Jeszcze więcej sukcesów ma Serbka Tijana Bošković, która w Eczacıbaşı gra od 2015 roku. To przede wszystkim dwukrotna mistrzyni świata (2018, 2022) i dwukrotna mistrzyni Europy (2017, 2019), a także wicemistrzyni olimpijska (2016). Co ciekawe - nigdy nie wygrała Ligi Mistrzyń. W tym roku w drużynie pojawiła się jej reprezentacyjna koleżanka Jovana Stevanović, chociaż ona akurat, wygrała najważniejsze klubowe rozgrywki w 2015 roku, kiedy była we włoskim Pomì Casalmaggiore. Przyjmująca Hande Baladın w tym roku z Turcją wygrała Ligę Narodów i mistrzostwo Europy. My z dużym zaciekawieniem będziemy patrzeć z pewnością na Martynę Czyrniańską, która tego lata zamieniła Police właśnie na Stambuł.

SC Potsdam gościł już na TAURON Gigantach Siatkówki w ubiegłym roku. Drużyna została założona w 1996 roku. Klub ma pond 500 członków, co czyni go jednym z największych klubów siatkarskich w Niemczach. Pierwsza drużyna kobiet gra w Bundeslidze nieprzerwanie od 2009 roku. Gdy ekipa z Poczdamu w ubiegłym roku wróciła z Twardogóry to... od razu zdobyła swój pierwszy tytuł w historii. Przy rekordowej frekwencji wynoszącej 6145 widzów w hali Porsche-Arena w Stuttgarcie SC Potsadm pokonał 3:1 (25:20, 25:15, 20:25, 25:16) miejscową drużynę Allianz MTV zdobywając tym samym krajowy superpuchar. Zresztą ubiegły sezon był najlepszym w historii dla klubu. Ligowe rozgrywki udało się zakończyć na drugim miejscu, a Puchar Niemiec zakończył się porażkę dopiero w finale.

Teraz Niemki szykują się do występów w Lidze Mistrzyń, gdzie w grupie przyjdzie im się mierzyć m.in. z Budowlanymi Łódź, ale też z tureckim Fenerbahce czy słoweńskim Calcitem Kamnik.

SC Potsadm dysponuje dość młodym, międzynarodowym składem. Za rozegranie ma odpowiadać głównie Bułgarka Kristina Gunchewa, która ma 29 lat i jest jedną z bardziej doświadczonych zawodniczek. Wcześniej zjechała trochę Europy - grała nba Węgrzech, w Turcji, Szwajcarii czy w Rumunii. Ostatnio reprezentowała barwy francuskiego Volley-Ball Club Chamalières. W 2019 roku zajęła trzecie miejsce w Pycharze CEV z rumuńską drużyną CS Știința Bacău.

Ciekawą postacią może być amerykańska środkowa Breland Morrissette, dla której będzie to pierwszy sezon w Europie. Jedną z największych gwiazd drużyny jest jej rodaczka libero Justine Wong-Orantes, która w Tokio zdobyła olimpijskie złoto, a w 2019 srebro Pucharu Świata. Nową siatkarką w drużynie jest Serbka Tara Taubner. Ma 21 lat i pierwszy raz postanowiła spróbować swoich sił poza granicami ojczyzny. Wcześniej występowała w Partizanie i Crvenie Zveździe. Jest mistrzynią Serbii z 2022 roku, a w poprzednim sezonie sięgnęła po serbski superpuchar. Odnosiła także sukcesy w młodziezowej siatówce. Ma dwa srebrne medale mistrzostw Europy - 2020 (do lat 19) i 2022 (do lat 21). Ciekawe, jak się dalej rozwinie. Rodica Buterez była najlepszą przyjmującą w lidze rumuńskiej w sezonie 2021/22. Dla niej to będzie także pierwszy rok w obcym kraju. Grała już w reprezentacji, a w Rumunii aż pięć razy jej drużyny stawały na podium mistrzostw kraju.
Na dziś w drużynie są tylko trzy Niemki - Antonia Stautz, Anastasia Cekulaev i Sarah Stiriz. Najbardziej doświadczona jest ta pierwsza, która grała już w SC Potsadm w latach 2017-2021, a teraz wraca do klubu.

Trenerem drużyny jest Riccardo Boieri, który do tej samej rzeki (klubu) wszedł... już po raz trzeci.