Spis treści
Grodziska na Osobowicach
Na północnych obrzeżach Wrocławia znajduje się Las Osobowicki, który niegdyś był niezwykle popularnym miejscem wypoczynkowym wśród wrocławskich elit, jednak zdaje się, że aktualnie odwiedzają go jedynie okoliczni mieszkańcy. Obecnie większość z nas w ogóle nie zdaje sobie sprawy z wyjątkowości tego miejsca, a znajdziemy tu pozostałości po dwóch grodziskach sprzed kilku tysięcy lat!
Święte (Kapliczne) Wzgórze i na Szańcu Szwedzkim były osadami obronnymi, które zostały otoczone wałami. Badania archeologiczne wskazują, że ludzie zamieszkiwali ten aż teren od epoki neolitu (4500 r. p.n.e. – 1800 r. p.n.e.), jednak największe nasilenie działalności człowieka na obszarze Lasu Osobowickiego przypada na okres kultury łużyckiej, której początek datuje się na 1300 r. p.n.e.
Łużyckie cmentarzyska
Pierwsze badania grodzisk na Osobowicach zostały przeprowadzone przez niemieckich archeologów jeszcze przed II wojną światową. W połowie lat 20. XX w. odkryto m.in.: charakterystyczne naczynia, broń, rozcieracz kamienny, a także ozdoby z brązu.
Uwadze badaczy nie uszło także cmentarzysko ciałopalne. W późniejszych latach ustalono, że na terenie Lasu Osobowickiego było ich znacznie więcej. Archeolodzy doszukali się około pięciu skupisk grobów, datowanych na różne okresy historyczne. Niektóre cmentarzyska okazały się starsze od znalezionych grodzisk. Jak to możliwe?
Podejrzewa się, że w czasie powstania pierwszych nekropolii, osadnicy żyli znacznie dalej od miejsc chowania zmarłych. Istnieją przypuszczenia, że przedstawiciele kultury łużyckiej w Polsce obawiali się, że zmarli mogliby im zaszkodzić, dlatego trzymali się od nich z daleka; choć i tak odległość od grodzisk później powstałych cmentarzysk na Osobowicach jest znacznie mniejsza niż w przypadku osad na pozostałym terenie naszego kraju. W niektórych rejonach żywych od zmarłych oddzielały całe skupiska wody.
Święte Wzgórze
Podczas prac archeologicznych na terenie grodziska Święte (Kapliczne) Wzgórze odkryto wiele glinianych krążków. Jak ustalili badacze, były to magiczne przedmioty, które stosowano podczas rytuałów. Dawni mieszkańcy terenu, gdzie dziś rośnie Las Osobowicki, liczyli, że za ich pomocą uda im się wyprosić przychylność bóstw słońca i księżyca.
Modlitwy można uznać za wysłuchane. Grodziska funkcjonowały aż do wczesnego średniowiecza, a za główną przyczynę ich upadku nie uważa się wielkoskalowego ataku najeźdźców, a najzwyklejsze migracje, spowodowane przemianami społeczno-gospodarczymi.
Jednakże trudno wnioskować, by nazwa wzniesienia ("Święta Góra") - które już w XIII wieku należało do Sióstr Klarysek, a gdzie od 1. połowy XIX wieku stoi kaplica - pochodziła od wierzeń sprzed tysiącleci. Okazuje się, że "świętość" góry bierze się z cudownego uzdrowienia Balcera, organisty z kościoła św. Macieja, który w 1724 roku został wyleczony z paraliżu i ślepoty.
Poniżej znajdziecie mapę z lokalizacją Świętego Wzgórza. Dojedziecie tam autobusem linii 104 (przystanek: Góra Kapliczna).
W tym miejscu znajduje się wzgórze:
źródła: Strefa Turystyki, Sportu i Rekreacji Osobowice-Rędzin;
***
Zobacz też:
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
