Robert migdał

Co łączy Agnieszkę Chylińską, Edytę Górniak, Kamila Bednarka i Roberta Gawlińskiego – oprócz oczywiście wokalnego talentu i miłości do muzyki. Albo Lecha Wałęsę i Andrzeja Wajdę – nie biorąc pod uwagę filmu, który ten drugi zrobił o tym pierwszym. Albo Walta Disneya i Marylin Monroe – prócz tego, że zawojowali cały świat swoim filmowym talentem (wszak to dziś ikony srebrnego ekranu).

Raz w życiu byłem na meczu piłki nożnej. Raz. Córka poprosiła, żebym z nią poszedł, bo inne dzieci w klasie były już na meczu, na nowym wrocławskim stadionie, a ona nie. Więc poszedłem. Śląsk Wrocław grał z Jagiellonią Białystok. Na szczęście było blisko (bo mieszkam niedaleko stadionu na wrocławskich Pilczycach), ale najważniejsze, że córce się nie spodobało i już więcej mnie „na nogę” nie ciągnęła (zapałała miłością do siatkówki i koncertów fortepianowych).

Normalnie inny świat. Jakiś taki obcy, przerażający jawi mi się po przeczytaniu danych z najnowszych badań przeprowadzonych przez Bibliotekę Narodową. A te dane są zatrważające. Według nich 62 proc. Polaków nie przeczytało ani jednej (!) książki w ciągu ostatniego roku. Ani jednej! W głowie mi się to nie mieści. Dalej nie jest lepiej. Siedem lub więcej książek rocznie przeczytało tylko 9 proc. naszych rodaków.

Fejstufejs (face to face, czyli twarzą w twarz). Czy nie brakuje Państwu ostatnio takich rozmów z rodziną, przyjaciółmi, znajomymi? Kiedy można popatrzeć w oczy rozmówcy, zobaczyć jego reakcję, uśmiech na twarzy? Bo mam takie wrażenie, że „rozmawianie” przez fejsbuka, tłitera, mesendżera, łotsapa, skejpa czy inne techniczne nowinki coraz mocniej się rozpycha i spycha najbardziej wartościową rozmowę, twarzą w twarz, na boczny tor. Z miesiąca na miesiąc coraz bardziej.

Wielu z nas postanawia, jak co roku, że z nadejściem nowych 365 dni coś w życiu zmieni. No bo z kolejnym rokiem człowiek o rok starszy, więc powinien być mądrzejszy (choć jak wiemy, niestety nie zawsze to idzie w parze, ale nadzieję trzeba mieć - nadzieja matką...).

Lubię od czasu do czasu usiąść z albumami pełnymi rodzinnych zdjęć, pooglądać - babcię, dziadka, rodziców, gdy byli młodzi. Lubię przenieść się - dzięki czarno-białym fotografiom - w czasie.

Izabella Skrybant-Dziewiątkowska oraz dziennikarz Gazety Wrocławskiej spotkali się z fanami i czytelnikami w Empiku. Wczoraj w Renomie gwiazda polskiej muzyki oraz nasz redakcyjny kolega promowali książkę „Pamelo, żegnaj”.

Miałem kiedyś wystawę pod koniec lat 60. w Zakopanem: Hasior mi ją zrobił w swojej galerii. Położyłem przy obrazach zeszyt i młodzież mi się wpisywała: „Po co Pan maluje te bakterie?” Każdy ma różne skojarzenia. Ale o to chodzi – opowiadał mi kilka lat temu, o swoich obrazach, i ich odbiorze przez ludzi, prof. Józef Hałas, znakomity malarz, wrocławski twórca przepięknych dzieł, które są znane i rozpoznawalne na całym świecie.