Szpital przy Drewnowskiej
Szpital przy ul. Drewnowskiej został wybudowany między 1911 a 1913 roku staraniem Towarzystwa Akcyjnego I.K.Poznański dla pracowników tej fabryki. Otrzymał imię św. Józefa, patrona robotników. Jeszcze po I wojnie Światowej i odzyskaniu przez Polskę niepodległości jego oficjalna nazwa brzmiała: Szpital Towarzystwa Akcyjnego I.K.Poznański. Ale na początku lat dwudziestych znów stał się szpitalem im. św. Józefa.
Ranni żołnierze i chore płuca
Niedługo po oddaniu do użytku tego szpitala wybuchła I wojna światowa. Został zajęty najpierw przez okupujących miasto Rosjan, a potem Niemców. Leczono w nich żołnierzy rannych na froncie, między innymi podczas Operacji Łódzkiej. Ale już w marcu 1915 roku znów stał się szpitalem cywilnym i służył robotnikom fabryki Poznańskiego.
W końcu 1915 roku w Łodzi wybuchła epidemia tyfusu. Sekcja Sanitarno-Szpitalnej działająca przy Głównym Komitecie Obywatelskim zadecydowała, że szpital będzie przeznaczony tylko do leczenia ofiar tyfusu. Był więc ośrodkiem zamkniętym, od listopada 1915 roku do maja 1916 roku.
W czerwcu 1917 roku szpital przejął łódzki magistrat. Jednocześnie zmieniono jego specjalizację. Miał służyć głównie chorym na płuca. Ale na początku 1918 roku w szpitalu otwarto też oddział chirurgiczny.
W czasie wojny szpital im. św. Józefa znalazł się na terenie Liztmannstadt Ghetto. Leczono w nim tylko jego więźniów. Ale po Wielkiej Szperze jego pacjentów zamordowano w obozie w Chełmnie nad Nerem. W budynkach szpitalnych produkowano rękawiczki i pończochy.
Dyrektor Komza
Po wojnie szpital przejęły władze Łodzi. Jego pierwszym dyrektorem został dr Józef Komza, wybitny polski ortopeda. Urodził się 1904 roku we wsi Baszków, koło Sieradza. Studia medyczne skończył w 1936 roku. Szybko obronił doktorat i pracował w poznańskiej klinice dr Franciszka Raszei. Podczas okupacji mieszkał w Warszawie. Pracował na oddziale ortopedycznym Szpitala Ujazdowskiego w Warszawie. A od 1942 do 1945 roku był lekarzem naczelnym sanatorium dziecięcego „Górka” w Busku Zdroju. W czasie wojny był też członkiem Batalionów Chłopskich.
Szpital ortopedyczny
Gdy dr Komza przejmował szpital zastał tylko puste, zniszczone mury. Trzeba było je wyremontować, wyposażyć. Dr Komza spełnił zadanie. Stworzył dobry szpital z 165 łóżkami. Jednak długo nie cieszył się swoim dziełem, bo zmarł w 1951 roku. Jego następcą został dr Edmund Bartkowiak, który do Łodzi przyjechał z Poznania, z tamtejszej Kliniki Ortopedii. Dzięki jego staraniom dobudowano nowe piętro z nowoczesną salą operacyjną. Dr Bartkowiak, który uzyskał tytuł profesora, doprowadził że w szpitalu tym powołano Katedrę i Klinikę Ortopedii Akademii Medycznej w Łodzi. Miała 39 łóżek dla dorosłych i 25 dla dzieci. A patronem szpitala został znany przed laty chirurg Zygmunt Radliński, działacz PPS.
Premier Izraela stanie przed Trybunałem w Hadze? Jest wniosek o areszt
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?