Prawybory Gazety Wrocławskiej: Tak będą głosowali wrocławianie [WYNIKI]

– Ten Dutkiewicz to się zajmuje tylko Marilyn Monroe i fajerwerkami – mówi mieszkanka Wrocławia, głosująca w prawyborach prezydenckich, jakie zorganizowaliśmy w ubiegłym tygodniu we Wrocławiu. Wygrał obecny gospodarz miasta Rafał Dutkiewicz. Chociaż wynik, 53,5 procent oddanych na niego głosów, wskazuje, że walka o to, by nie było drugiej tury, trwać będzie aż do samego końca wrocławskich wyborów samorządowych.
Na drugim miejscu znalazła się kandydatka Prawa i Sprawiedliwości Mirosława Stachowiak-Różecka (18,9 proc.). Wrocławianka, która miała prezydentowi za złe Marilyn Monroe, wybrała właśnie Stachowiak-Różecką.

Jak zbieraliśmy głosy?
Uwaga! To nie był przedwyborczy sondaż. Nie powstał na „reprezentatywnej grupie” specjalnie wyselekcjonowanych przez fachowców osób. Choć wyniki – przynajmniej w części – mogą odpowiadać profesjonalnym sondażom.
Przepytaliśmy przeszło 630 osób z trzech wrocławskich okręgów wyborczych. Były to rejony miasta, w których wyniki ostatnich prezydenckich wyborów były najbardziej zbliżone do wyników całego miasta.
Dwunastka naszych dziennikarzy badała preferencje wrocławian w rejonie ulic Braniborskiej i Góralskiej, Sienkiewicza oraz Kraszewskiego.
Były urny i karty do głosowania. Tylko lokalu wyborczego nie było. Nasi dziennikarze po prostu prosili o oddanie głosu. Prawie połowa – 301 osób – wypełniła naszą kartę do głosowania. Nie wiedziało, na kogo będą głosować 120 przepytanych. Pozostali stanowczo zadeklarowali, że na wybory nie pójdą. Kilkanaście osób oznajmiło, że ich głos to ich sprawa i nie zdradzą nam swojej wyborczej tajemnicy.

„Kładę na nich lachę, nie mam czasu na pierdoły”
Tak oznajmił nam starszy pan zapytany o to, na kogo chciałby głosować. Mieszka gdzieś w okolicach ulicy Kraszewskiego. Pani z tej samej okolicy dodała: - „W d... mam ich głęboko”.
To smutne. Gdyby przyjąć, że wyniki naszych prawyborów jednak są w jakiś sposób reprezentatywne, to znaczna grupa głosujących już dziś wie, że nie pójdzie. Trudno powiedzieć, czy owych 120 niezdecydowanych w ostatnich dniach podejmie jakąś decyzję, czy jednak zostanie w domu.

Gdyby przyjąć, że na wybory pójdą tylko ci, którzy naszą kartę do głosowania wypełnili – wyborcza frekwencja nie przekroczyłaby 50 procent uprawnionych do głosowania. To wciąż dość mało. Chociaż warto przypomnieć, że przed czterema laty we Wrocławiu głosowało 39 procent uprawnionych.
Z tego punktu widzenia „prognozowana” przez nas przeszło 40-procentowa frekwencja jawi się jako krok naprzód.
Mężczyzna przycinający drzewo na osiedlu stwierdza: – A w ogóle po co iść. Przecież i tak wiadomo, że Dutkiewicz wygra.
Ktoś inny radykalnie: – Pani, ja mam życia dość, a wy mi tu o jakimś głosowaniu. Wszyscy tak samo oszukują.
Ten ostatni pogląd dość często słychać, gdy rozmowy – w jakimkolwiek towarzystwie z jakiegokolwiek powodu prowadzone – schodzą na politykę i polityków.
Wielu proszonych o zagłosowanie w prawyborach rzucało tylko „złodzieje” albo „oszuści”.

– Wybory i tak nic nie zmienią. Politycy tylko trzymają się koryta – stwierdził ktoś inny. – Mam niską emeryturę, ciężko wyżyć, a oni tam na górze nic nie robią, żeby mi pomóc.
I wreszcie: – Nie chodzę głosować, ja nie mam czasu na pierdoły.

NIE PRZEGAP: SPRAWDŹ NA KOGO GŁOSOWAĆ. WROCŁAWSKI TEST WYBORCZY [ROZWIĄŻ ONLINE]
„Na sąsiada to bym na pewno zagłosował”
W roku 1990 emocje wyborców rozpalała pierwsza kampania przed wyborami na Prezydenta RP. W potwornie emocjonalnym boju starli się dwaj przyjaciele z demokratycznej opozycji: lider „Solidarności” Lech Wałęsa i premier Tadeusz Mazowiecki.
Gdzieś we Wrocławiu, na jednym z murów ktoś znalazł napis: „A ch... niech będzie Wałęsa”.
A w naszych prawyborach? – Przecież ja tu nikogo nie znam – zwróciła uwagę pani, której wręczyliśmy naszą kartę do głosowania. – A nie, jednego znam... Dutkiewicz. Dobra, niech będzie Dutkiewicz.
I nakreśliła krzyżyk w kratce przy jego nazwisku.
Tak czy siak nasze prawybory to również recenzja kampanii wyborczej. Kandydaci na najważniejszy urząd we wrocławskim samorządzie wydawali się wielu naszym rozmówcom jacyś tacy obcy.

– Ja nie znam tych nazwisk – stwierdził wrocławianin wpatrując się w naszą wyborczą kartkę. – Na sąsiada to bym zagłosował – dodał.
Czyli – przynajmniej temu naszemu rozmówcy – nikt, kto chce być prezydentem, nie kojarzy się jak ktoś bliski, znajomy. To chyba źle?
Z drugiej strony, ktoś zniechęcony do polityki stwierdził: – Nie będę na nikogo głosował. Oni więcej wydają na reklamę niż na cokolwiek innego.
Jeszcze inny głosujący: – Nie reklamują się, to ja ich nie znam.
Nieznajomość to często spotykany głos. – Ja nikogo z nich nie znam – słyszeli nie raz, nie dwa nasi dziennikarze od głosujących w prawyborach.
Ewentualnie: – Ja na SLD będę głosował. A z SLD jest tu ktoś?– zapytał pan, wpatrując się w prawyborczą kartkę.
Nasza kartka przygotowana była – dodajmy – tak jak w prawdziwych wyborach. Imiona i nazwiska kandydatów ułożone alfabetycznie oraz nazwa popierającego go komitetu.
– Ojej, a to są jakieś wybory? Już w niedzielę? – pytał ktoś zdziwiony.

ZOBACZ TEŻ: SONDAŻ WYBORCZY DLA GAZETY WROCŁAWSKIEJ. BĘDZIE DRUGA TURA? ZDECYDUJĄ... NIEZDECYDOWANI

Wrocław to tak ładnie oświetlone miasto
– Niech Dutkiewicz zostanie. Siostra mieszka w Londynie i jak przyleciała do Wrocławia, to mówiła, że nie widziała drugiego tak ładnie oświetlonego miasta – oznajmiła pani, która postawiła krzyżyk na naszej kartce przy nazwisku pana prezydenta ubiegającego się o reelekcję.
– Nie chcę jakiegoś łobuza, a jak ten dobrze rządzi, to niech rządzi. Czysto jest, Rynek ładny... – to kolejny głos sympatyka prezydenta Dutkiewicza.
– Co wy chcecie od tego Dutkiewicza, przecież jest ładny Rynek, czysto jest, wszystko jest. To dobry gospodarz. Lepszy on niż jakiś łobuz – powtarza pani w okularach.
Dwie panie spotkane w osiedlowym warzywniaku wypełniały naszą wyborczą kartkę: – Na Mirkę zagłosuj, na Mirkę – dopingowała koleżanka koleżankę. – Ooo, tu tu! – wskazywała, gdzie należy postawić krzyżyk.
Było też obywatelsko. – Od ukończenia osiemnastego roku życia, jeszcze ani razu nie opuściłam wyborów. Jestem Polką i czuję się patriotką. To mój obywatelski obowiązek i staram się go sumiennie wypełniać – oznajmiła stanowczo starsza pani.
Ale częste były też głosy: – Każdy, byle nie Dutkiewicz.

Ktoś miał nawet ważny osobisty powód. – Pisałam bezpośrednio do niego o umorzenie długów za mieszkanie. Nikt z urzędu nawet mi nie odpisał. Po co taki prezydent, który nie interesuje się zwykłymi mieszkańcami?
Część miała pretensje, że prezydent związał się z Platformą Obywatelską.

Pani z okręgu przy Sienkiewicza zarzucała prezydentowi zaniedbywanie osiedli. Wymieniała ul. Oleśnicką, na której jest brudno i są szczury w piwnicach. – Jeśli ktoś chce być prezydentem, powinien dbać nie tylko o najbogatszych, ale też o niższe warstwy społeczne. Powinna być ekipa jeżdżąca po mieście, dla zapewnienia bezdomnym miejsca do noclegu, umycia się czy zjedzenia posiłku. Powinni ich namawiać, by przyjęli pomoc – to jeden z niewielu zanotowanych przez nas głosów pozytywnych, z postulatem do władz.

Był jeszcze jeden zapamiętany przez dziennikarzy „Gazety Wrocławskiej”: – Powinni się teraz za podwórka wziąć i zieleń w mieście – to teraz najważniejsze.
Przypomnijmy: przed czterema laty Rafał Dutkiewicz zdobył 71,62 proc. głosów spośród 39 procent uprawnionych do głosowania wrocławian. Przed nami ostatnie trzy dni kampanii wyborczej.

Współpraca: Rafał Bajko, Malwina Gadawa, Katarzyna Gęsiarz, Piotr Janas, Bartosz Józefiak, Adam Kuźniarski, Karolina Małas, Weronika Skupin, Karolina Szypuła, Marcin Torz, Marcin Walków, Ewa Wilczyńska