Podważyć wszystko, co się da i przerobić na polityczne paliwo. O posłance Jachirze i Maksymilianie Kolbe

Nie spodobało jej się, że powołany niedawno Instytut Rozwoju Kultury i Języka Polskiego otrzymał za patrona św. Maksymiliana Marię Kolbego. Jachira poddaje w wątpliwość ten fakt ze względu na rzekome antysemickie hasła głoszone i pisane przez Kolbego. To oczywiście nie jest nowość, bo od czasów jego beatyfikacji podnoszono ten temat. W ostatnich latach niektóre media odkopały „sensację”, przytaczając absurdalne fragmenty z gazet wydawanych w XX wieku przez franciszkanina.

Absurdalne, bo nie będące wyrazem nienawiści do Żydów, a poruszające pewne poglądy i interpretujące sytuację ekonomiczną w Polsce. Ówczesne wypowiedzi koniecznie powinno się odczytywać w ówczesnym kontekście, a nie przepuszczać je przez dzisiejsze sitko, ponieważ to po prostu nieuczciwe i nielogiczne.

Podejrzewam, że posłanka Jachira niewiele wie o Maksymilianie Kolbe. Podchwyciła lotny dla jej światopoglądu temat. Niestety, w tym przypadku (choć nie pierwszy raz) to strzał kulą w płot. Kolbe jest bowiem jedną z najpopularniejszych i uznanych polskich postaci za granicą – także wśród społeczności żydowskiej.

Nadmienię jedynie, że klasztor w Niepokalanowie, który stworzył o. Maksymilian, był miejscem schronienia wielu Żydów. W jednym z listów Kolbe pisał:

„Mówiąc o Żydach bardzo bym uważał na to, żeby czasem nie wzbudzić, albo nie pogłębić nienawiści do nich w czytelnikach i tak już nastrojonych do nich czasem nawet wrogo.”

Historia oceniła już o. Maksymiliana. To postać wybitna i bohaterska – nie tylko z perspektywy religijnej. Uznana przez światowych filozofów i intelektualistów. Do tego niezwykle złożona.

I naprawdę warto się o nim dowiedzieć więcej, niż skupiać się na kwestii podejścia do Żydów. Jesteśmy świadkami nieuczciwego wykorzystywania zasłużonego Polaka do wojenek politycznych. Klaudia Jachira traktuje go po prostu jako paliwo w kampanii wyborczej.