PGE Ekstraliga: Genialne trio rozbite. Walka o tytuł powinna być ciekawsza (ZAPOWIEDŹ SEZONU)

Jeszcze na początku lutego wydawało się, że jesteśmy świadkami jednego z najspokojniejszych okresów między sezonami w ostatnich latach. Zawodników ze światowej czołówki, którzy jesienią zmienili klubowe barwy, można było policzyć na palcach jednej ręki.

Najbardziej gorącym tematem dla mediów okazało się więc przejście 20-letniego Bartłomieja Kowalskiego do Betardu Sparty. Wychowanek zielona-energia.com Włókniarza Częstochowa podobno porozumiał się z działaczami For Nature Solutions Apatora Toruń, następnie obiecał klubowym władzom podpisanie kontraktu ze Stalą Gorzów, ale ostatecznie trafił do Wrocławia.

Kowalski podzielił żużlowe środowisko, ale najprawdopodobniej nie w takim samym stopniu, co zawieszenie licencji rosyjskich żużlowców. Polski Związek Motorowy i PGE Ekstraliga do wydania oficjalnego komunikatu przez Międzynarodową Federację Motocyklową nie chciały komentować sprawy. Decyzja światowych władz nie pozostawia jednak jakiejkolwiek furtki dla rosyjskich zawodników. W najbliższym czasie mogą mieć kontakt z motocyklem żużlowym jedynie na treningach. Od rywalizacji odpoczną więc Artiom Łaguta (Betard Sparta), Emil Sajfutdinow (For Nature Solutions Apator Toruń), Grigorij Łaguta (Motor Lublin) i Wadim Tarasienko (ZOOleszcz GKM Grudziądz).

Znajdą trzeciego muszkietera?
Betard Sparta od sezonu 2017 nie schodzi z podium Drużynowych Mistrzostw Polski. Pięć lat temu wrocławianie wrócili na wyremontowany Stadion Olimpijski i w tym samym roku otarli się o mistrzostwo. W ostatnich biegach finałowej rywalizacji Fogo Unia Leszno wyrwała „Spartanom” upragniony tytuł. – Nie chcąc ujmować Unii, która była bardzo mocnym zespołem, wydaje mi się, że przegraliśmy na własne życzenie, w sposób frajerski – mówił wtedy prezes WTS-u Andrzej Rusko. „Spartanie” poczuli się podrażnieni, a nadrzędnym celem dla wrocławskiego klubu stało się sięgnięcie po złoto.

W latach 2017-2020 na tronie gościła jednak Fogo Unia. Medalowe żniwo dolnośląskiego zespołu było natomiast w tym czasie w głównej mierze zasługą tria Tai Woffinden – Maciej Janowski – Maksym Drabik. Ten ostatni wyrósł we Wrocławiu na najlepszego juniora na świecie i w wielu meczach prezentował nie gorszy poziom niż jego bardziej doświadczeni koledzy. Karierę „Torresa” przerwało złamanie przepisów antydopingowych. Z powodu zawieszenia sezon 2021 był dla niego w całości stracony.

Woffinden i Janowski dość szybko doczekali się jednak partnera z najwyższej półki. Artiom Łaguta nie ukrywał, że brak walki o najwyższe cele z ZOOleszcz GKM-em Grudziądz był dla niego frustrujący i chciał spróbować swoich sił w topowym klubie. We Wrocławiu nie potrzebował czasu na aklimatyzację i z marszu stał się jednym z głównych ogniw Betardu Sparty. 2021 rok był dla niego podwójnie udany – zakończył go ze złotem Drużynowych Mistrzostw Polski i triumfem w cyklu Grand Prix.

W obliczu zawieszenia Łaguty na barkach Daniela Bewleya i Glega Czugunowa – zawodników drugiej linii – będzie spoczywał większy ciężar odpowiedzialności za najbliższą przyszłość WTS-u. Możliwość stosowania za Rosjanina zastępstwa zawodnika jest co prawda pewną rekompensatą, choć trener Dariusz Śledź zapewne o wiele bardziej wolałby mieć do dyspozycji pełną kadrę.

Medaliści z ubiegłego roku poczuli krew
Trudno wyciągać daleko idące wnioski z przedsezonowych sparingów, w trakcie których żużlowcy testują różnorakie ustawienia motocykli. Faktem jest jednak, że Betard Sparta przegrała wszystkie trzy treningi punktowane – 41:49 i 44:46 z Motorem Lublin oraz 42:47 ze Stalą Gorzów. Wspomniane ekipy w ubiegłym roku stawały na podium PGE Ekstraligi. W tegorocznych rozgrywkach srebrne i brązowe krążki raczej ich nie zadowolą. O sile lubelskich „Koziołków” stanowi mocny kolektyw. Mikkel Michelsen, Wiktor Lampart czy Dominik Kubera w każdym spotkaniu mogą zamienić się w liderów zespołu. W Gorzowie Wielkopolskim niekwestionowaną gwiazdą jest z kolei Bartosz Zmarzlik. Dwukrotny indywidualny mistrz świata niejednokrotnie pokazywał już jednak, że w rozgrywkach ligowych na pierwszym miejscu stawia przede wszystkim dobro drużyny.

Swoje ambicje mają też podrażnione ostatnimi niepowodzeniami „Byki” i „Anioły”. Fogo Unia w sezonie 2021 nie tylko straciła tytuł, ale wypadła poza czołową trójkę PGE Ekstraligi. For Nature Solutions Apator w ostatnich latach nie był natomiast w stanie nawiązać skutecznej walki o udział w fazie play-off. Leon Madsen i Fredrik Lindgren z zielona-energia.com Włókniarza Częstochowa również nie zwykli zadowalać się czwartymi czy piątymi miejscami.

Sezon 2022 zapowiada się zatem jako rok... rozczarowanych. Co najmniej sześć ekip ma potencjał pozwalający walczyć o medale. Czy możemy spodziewać się niespodzianek? Podobno tam, gdzie kończy się logika, zaczyna się żużel.