Odra i Widawa to magazyny bomb. Niewybuchy wyrzucano do rzek w czasach II wojny światowej

W zeszły czwartek w czasie robót przy wałach na Kozanowie, robotnicy odkopali radziecki pocisk artyleryjski kaliber 150 mm z całym zapalnikiem. Ledwo saperzy go stamtąd zabrali, gdy zawiadomiono ich o kolejnym niebezpiecznym znalezisku. Tym razem pod mostem Swojczyckim operator koparki natrafił na podejrzany przedmiot leżący na dnie Odry. Był to również skorodowany pocisk artyleryjski. - Na szczęście firmy, które tam pracują, mają duże doświadczenie. Ludzie są czujni i nas powiadamiają - opowiada st. chorąży Przemysław Parol, dowódca patrolu saperskiego.

Wśród wydobywanych z dna i brzegów rzek niewypałów i niewybuchów były m.in. 250-kilowe bomby lotnicze, pociski artyleryjskie, granaty moździerzowe i ręczne, a nawet miny przeciwpancerne. Jak przyznają saperzy, duża część niewybuchów w korycie Odry czy Widawy nie znalazła się tam w wyniku działań wojennych. Choćby leżące na kamieniach na dnie miny przeciwpancerne lub granaty moździerzowe. - W ten sposób ludzie po wojnie pozbywali się niebezpiecznych znalezisk. Musieli liczyć na siebie, a nie na wojsko czy milicję. Najłatwiej było wrzucić pocisk do rzeki - opowiada Parol.

Podobny sposób "rozminowywania" stosowali rolnicy na podwrocławskich wsiach, gdy wykopali na polu ornym niewybuch. - Po prostu wrzucali go do rowu melioracyjnego i zapominali o problemie. Po latach znajduje się niewybuchy podczas prac przy oczyszczaniu rowów - mówi z kolei st. sierżant Ryszard Szuba. Bywa, że saperzy jadą do jednego zgłoszenia, a na miejscu ludzie wskazują kolejne niewybuchy w rowie, o których przez lata milczeli.

Saperzy twierdzą, że wszystkie niewybuchy są niebezpieczne. - Inna jest adrenalina przy bombie, a inna przy granacie ręcznym. Taki mały granat ma bardzo prostą konstrukcję zapalnika i może wybuchnąć w rękach. Trzeba się z nim delikatnie obchodzić - mówią.