Nie żyje Zenon Plech, jeden z najwybitniejszych i najbardziej zasłużonych żużlowców nie tylko Stali Gorzów

• Zenon Plech był wychowankiem żółto-niebieskich, w których barwach startował do 1976 roku.
• Pięciokrotny Mistrz Polski, trzykrotnie zdobywał Złoty Kask.
• Wielokrotny reprezentant Polski na arenie międzynarodowej.
• Ośmiokrotny uczestnik finałów Indywidualnych Mistrzostw Świata.

Zenon Plech urodził się 1 stycznia 1953 roku. Pochodził ze Zwierzyna koło Strzelec Kraj. Jak napisał w książce "Siedem dekad Stali" Robert Borowy, "Super-Zenon", bo taki mówiono na Plecha, do szkółki zgłosił się w 1969 r., a licencję na jazdę uzyskał rok później. I od razu trafił do drużyny, która w następnych latach zdobyła pięć medali w rozgrywkach. Wystąpił w 78 spotkaniach stalowców i zdobył w nich 668 pkt. W barwach Stali wywalczył do tego cztery medale w IMP oraz MPPK. Zdobył także pięć medali mistrzostw świata oraz dwukrotnie Złoty i raz Srebrny Kask. W 2014 r. uhonorowano go tablicą w Alei Gwiazd na stadionie im. Edwarda Jancarza przy ul. Śląskiej w Gorzowie.

Rok później przeniósł się do Wybrzeża Gdańsk. Tak jego transfer opisał Jan Delijewski w książce "Przygody ze sportem": "Przed inauguracją sezonu 1977 ożywiony ruch panował w siedzibie gorzowskiej Stali. Oto nagle Zenon Plech złożył podanie o zwolnienie, motywując je chęcią podjęcia studiów w Gdańsku, gdzie pragnął też startować w barwach miejscowego Wybrzeża. Długo trwały dyskusje, wzajemne przekonywania, aż w końcu - już po rozpoczęciu rozgrywek - działacze gorzowskiego klubu, widząc nieprzejednaną postawę swego wychowanka, udzielili mu zwolnienia. Była to wielka strata dla gorzowskiego żużla. Odejście Plecha wyzwoliło jednak dodatkową motywację u pozostałych, którzy za wyjątkiem Edwarda Jancarza pozostawali w jego cieniu".

Autorzy "Ligi Polskiej. Część II: 1976 - 1996" dodają, że w tamtym czasie przejście Zenona Plecha do gdańskiego Wybrzeża "było chyba najgłośniejszą zmianą barw klubowych w całej historii naszego speedwaya, obok sprawy Floriana Kapały dwie dekady wcześniej. W tej książce można też przeczytać, że podłoże konfliktu Plecha ze Stalą miało szerszy aspekt i dotyczyło sprawy wyjazdu do Anglii. "Zenon Plech po raz trzeci otrzymał ofertę od menadżera zespołu Hackney, Lena Silvera, na starty w lidze brytyjskiej. Także Edward Jancarz wybierał się na Wyspy, gdzie miał reprezentować barwy londyńskiego teamu Wimbledon. W tej sytuacji kierownictwo Stali nie chciało puścić dwóch najlepszych żużlowców i tym samym Zenon Plech musiałby zrezygnować ze swoich planów. A on absolutnie nie dopuszczał myśli, iż miałby jeździć tylko w kraju i stąd tak desperacki krok brązowego medalisty indywidualnych mistrzostw świata z 1973 r".

A propos tytułu drugiego wicemistrza świata. Jan Delijewski w książce "Żużel nad Wartą 1945-1989" napisał, że Plech miał ogromny żal, że stanął na trzecim stopniu podium: "Do Plecha to nie dociera. Jest niepocieszony. Mógł walczyć o najwyższy tytuł. Dopiero później, po licznych rozmowach i szczerych gratulacjach, do jego świadomości dotrze, że i tak osiągnął ogromny sukces, o którym setki żużlowców może jedynie pomarzyć. Mając 20 lat, został trzecim żużlowcem świata".

W 1979 r. Plech został indywidualnym srebrnym medalistą mistrzostw świata, a razem z Edwardem Jancarzem sięgną po trzy kolejne krążki MŚP oraz dorzucił jeszcze dwa brązowe w DMŚ. W sumie miał jedenaście medali mistrzostw globu. Potem jego kolekcja powiększyła się m.in. o kolejne trzy tytuły indywidualnego mistrza kraju. Jeździł też przez sześć sezonów w lidze angielskiej: w Hackney Hawks i Sheffield Tigers. Po zakończeniu zawodniczej kariery pozostał przy "czarnym sporcie" i był trenerem: Wybrzeża, Stali, Sparty Wrocław, Polonii Bydgoszcz i reprezentacji Polski. W 1997 r. doprowadził gorzowian w srebrnego medalu. Łącznie pięć razy zdobywał tytuł mistrza Polski, trzy razy wygrywał Złoty Kask, raz Srebrny Kask. Był też komisarzem toru i współpracował z mediami jako ekspert.

Podsumowując, osiem razy wystąpił w finałach mistrzostw świata. Zdobył dwa medale – brąz w 1973 i srebro w 1979 roku. Do tego dochodzą medale srebrne i brązowe zdobyte w mistrzostwach świata par i drużynowych.

Plech to jeden z najwybitniejszych polskich zawodników i jedna z legend tego sportu. Od pewnego czasu zmagał się z problemami zdrowotnymi, miał problemy z nerkami, jeździł do szpitala na dializy.

Był kilkukrotnym laureatem plebiscytu sportowego "Gazety Lubuskiej".

OBEJRZYJ TEŻ
Komentarz Zenona Plecha do finału indywidualnych mistrzostw Polski w Gorzowie w 2015 r.