Wciąż ze swadą opowiada o swoich przygodach i anegdotami sypie jak z rękawa. Wzrusza się, wspominając swój pierwszy zaciąg do armii.
Rok 1920. Młody Stefan wraca ze szkoły i postanawia dołączyć do walczących. Jest tylko problem: nie ma ukończonych 18 lat.
- Poprosiłem przypadkowego przechodnia, by podpisał, że jest moim ojcem i zgadza się na mój udział w wojnie polsko-bolszewickiej - opowiada. W ten sposób bierze udział w cudzie nad Wisłą. W czasie walk zostaje ranny.
Od 1945 roku razem z rodziną mieszka na Grabiszynku.
Pierwsze wspomnienie z Wrocławia?
- Gruz i dym - opowiada. Wiele go we Wrocławiu spotkało. Zresztą do dziś spotyka. Dwa lata temu wybrał się na przykład do ZUS-u. Urzędnicy, gdy spojrzeli w jego metrykę, byli pewni, że już pożegnał się z tym światem. Stanął przed nimi i powiedział: "Tak, ciągle żyję. Mam nadzieję, że was trochę zawstydziłem".
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
