Krasnal-hokeista Jerry na cześć Jerzego Dyrkacza [ZDJĘCIA]

Jerzy Dyrkacz przez 40 lat pracował jako nauczyciel w SP nr 1 we Wrocławiu. 38 lat spędził w AZS-ie AWF-ie Wrocław jako trener grup młodzieżowych dziewcząt w piłce ręcznej. W tym czasie zdobył 19 medali juniorskich mistrzostw Polski (osiem złotych, osiem srebrnych i trzy brązowe). Wychował 65 zawodniczek ekstraklasy, w tym 12 reprezentantek kraju. W plebiscycie na najlepszą siódemkę 90-lecia Związku Piłki Ręcznej w Polsce znalazły się dwie z nich - Halina Moroz-Rac i Bożena Karkut (Łozińska), która dziś prowadzi Zagłębie Lubin i zdobyła z nim nie tak dawno mistrzostwo Polski. Potem pracował w Kobierzcach, a następnie w Kątach Wrocławskich, gdzie właściwie stworzył piłkę ręczną od podstaw. Dziś jest tam I liga, a miejscowi upamiętnili szkoleniowca symboliczną tablicą w tamtejszej hali sportowej, a także turniejem memoriałowym. Zmarł bowiem w maju 2021 roku.

Krasnal Jerzego Dyrkacza będzie jednak nie szczypiornistą, a hokeistą. Dlaczego?

Kiedy zaczynał szkolenie młodych adeptek piłki ręcznej ze sprawami organizacyjnymi radził sobie sam. Z czasem sekcja młodzieżowa się rozrosła i o pomoc poprosił rodziców zawodniczek. Zgłosili się Bolesław Paruszewski i Aleksander Lewicki. Ten pierwszy pochodził z okolic Lwowa. Został zaproszony przez swojego krajana, aktora Kazimierza Piotrowicza do statystowania przy jakiejś produkcji filmowej. Tak poznał kilku aktorów, m.in. z Teatru Polskiego we Wrocławiu. Ci zaś - dowiedziawszy się o kontaktach Paruszewskiego ze sportem - zapytali o możliwość rozwijania swojej tężyzny fizycznej. 23 października 1975 doszło do ich spotkania z Jerzym Dyrkaczem. Już następnego dnia doszło do pierwszych sportowych wprawek.

Pierwszy był tenis. Potem próbowali wielu innych dyscyplin. W listopadzie 1976 roku aktor Jerzy Zygmunt Nowak (znany z roli Fabiana Bohatyrowicza w filmie „Nad Niemnem”) natknął się w magazynku ze sprzętem sportowym na kije do hokeja. Zapytał Dyrkacza, co to właściwie jest, a gdy usłyszał odpowiedź odrzekł: „To może zagramy w tego hokeja?”

Tak się zaczęła historia „naszego hokeja” - bo tak o swoim sporcie mówi grupa przyjaciół, która właśnie jesienią 1976 roku zaczęła regularnie spotykać się i uprawiać sport, którego zasady sama stworzyła. Oczywiście w poniedziałki, bo to był zawsze dzień wolny dla aktorów. Pierwsze brami wystrugał brat Jurka - Krzysztof.

Kim byli inni uczestnicy tych spotkań? Trenerzy, sędziowie, działacze, byli piłkarze ręczni związani z AZS-em oraz wrocławską Juvenią, absolwenci SP nr 1 oraz członkowie ich rodzin. Przez 46 lat w zajęciach uczestniczyło około 70 osób. Niektóre szybko rezygnowały, inne grają w „naszego hokeja” do dziś.

Działalność tej grupy nie ograniczała się tylko do hokeja. Pod szyldem „Towarzystwa Miłośników Kija Hokejowego” organizowano np. bale sylwestrowe czy też inne spotkania.

Przez pierwsze 30 lat miejscem zajęć była sala gimnastyczna SP nr 1 przy ul. Nowowiejskiej. Jednak po jej remoncie w 2007 roku trzeba było poszukać nowego miejsca. Teraz grupa gra w SP nr 96 przy Krakowskiej 2.

- Pomyśleliśmy, że skoro liczące 7 tys. mieszkańców Kąty Wrocławskie potrafiły w piękny sposób uhonorować Jurka Dyrkacza, to również my - jego uczniowie, wychowankowie i przyjaciele - powinniśmy w jakiś sposób pozostawić ślad jego działalności we Wrocławiu - mówi Jerzy Kotowski, jeden z członków „Towarzystwa Miłośników Kija Hokejowego. - Ten krasnal to przede wszystkim ludzie, którzy złożyli się na ten sukces, jakim jest niewątpliwie kontynuowanie przez tyle lat tej idei - dodaje.

Autorem krasnala, który nazwany został „Hokeista Jerry” (tak Jurek był nazywany w domu przez małżonkę i dzieci) jest plastyk Tomasz Moczek, który - ku zaskoczeniu fundatorów - okazał się absolwentem SP nr 96.

Członkowie towarzystwa szczególne podziękowania składają dyrektor SP nr 96 Renacie Fluder, która zgodziła się umieścić krasnala na terenie szkoły, a także Jadwidze Sobczak i personelowi technicznemu SP za życzliwość i pełną zrozumienia współpracę.

Odsłonięcie krasnala nastąpi 5 listopada o godz. 11.