Prof. Antoni Opolski urodził się w 1913 roku w Rozwadowie na Kresach Wschodnich. Ukończył studia astronomiczne na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie, gdzie doktoryzował się w 1939 r.
Był uczestnikiem kampanii wrześniowej w 1939 roku, jeńcem wojennym. Po wojnie przyjechał do Wrocławia jako jeden z pionierów odbudowy zniszczonego miasta.
W stolicy Dolnego Śląska rozwijał astronomię. Był twórcą wrocławskiej szkoły badania gwiazd pulsujących. Wychował wiele pokoleń studentów, napisał autorskie podręczniki. Jeden z nich przez dziesięciolecia był biblią podstaw astronomii dla studentów.
Ciekawostką jest, że ten podręcznik prof. Opolski napisał w czasie wojny, gdy przebywał w oflagu, więziony po kampanii wrześniowej. - Wygłaszał dla współwięźniów-nauczycieli pogadanki astronomiczne. Mówił z pamięci, notując na kartkach. I zorientował się, że na tych kartkach ma materiał na podręcznik. Ta książka przez wiele lat nie straciła na aktualności - mówi prof. dr hab. Paweł Rudawy z Instytutu Astronomicznego UWr.
Zgłosiło się do mnie kilkunastu nauczycieli geografów z propozycją przeprowadzenia dla nich kursu z podstaw astronomii. Głównie chodziło im o metody wyznaczania współrzędnych geograficznych. Nie miałem żadnych podręczników, ale podstawowe zagadnienia mogłem wyjaśniać "z pamięci". Podjąłem się tej pracy i na luźnych karteczkach przygotowywałem sobie tematy na kolejne spotkania z uczestnikami kursu. Po pewnym czasie zauważyłem, że te notatki zawierają materiały na podręcznik przygotowany specjalnie dla potrzeb geografów. Za amerykańskie papierosy z paczek międzynarodowego Czerwonego Krzyża kupiłem w obozowym sklepiku zeszyt przygotowany dla kupców z rubrykami i napisami "Ma" i "Winien". I na takich kartach zacząłem opracowywać już systematycznie podręcznik uniwersytecki dla geografów. Zeszyt ten dowiozłem do Wrocławia, przepisałem na maszynie i oddałem do druku. Został przyjęty i już w 1948 roku ukazało się pierwsze wydanie pod tytułem "Astronomiczne podstawy geografii". Potem nastąpiły dalsze w latach: 1953, 1964, 1966. Były one stopniowo uzupełniane i poszerzane, ale ciągle ich podstawą częścią był materiał zebrany i opracowany w oflagu.
Fragment wspomnień prof. Antoniego Opolskiego w: Urania - Postępy Astronomii 4/2006
- Ten podręcznik jest w bibliotece każdego instytutu astronomicznego w Polsce. Egzemplarze, które mamy w zbiorach są zaczytane prawie na strzępy przez kolejne roczniki - mówi prof. dr hab. Paweł Rudawy z Instytutu Astronomicznego UWr
Sam również miał zajęcia z prof. Antonim Opolskim na pierwszym roku, a gdy zaczynał pracę w instytucie, Profesor odchodził na emeryturę. - Ale tylko formalnie! Aż do śmierci był cały czas aktywny naukowo. Dodam, że ostatnie artykuły o pewnych aspektach badań Mikołaja Kopernika opublikował rok czy dwa lata temu - wspomina prof. Rudawy.
Prof. Antoni Opolski był członkiem honorowym i prezesem Polskiego Towarzystwa Astronomicznego, prorektorem Uniwersytetu Wrocławskiego, a także dziekanem i prodziekanem Wydziału Matematyczno-Fizyczno-chemicznego UWr, na którym kierował Instytutem Astronomicznym.
Odznaczony został m.in. Złotym Medalem Uniwersytetu Wrocławskiego, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Medalem Komisji Edukacji Narodowej.
Pożegnanie akademickie prof. Antoniego Opolskiego odbędzie się w sobotę o godz. 12.15 w w Klubie Uniwersyteckim - w gmachu głównym Uniwersytetu Wrocławskiego.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
