Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

Jan Miodek: Luigi Sturzo w odmianie

Jan Miodek
Mikołaj Nowacki
Luigi Sturzo (1871-1959) był włoskim księdzem katolickim, politykiem, dożywotnim senatorem, twórcą partii chadeckiej. Jego życiem i dziełem zajmuje się od pewnego czasu Pani Doktor Zdzisława Kobylińska z Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, która prosi o zwarte przedstawienie zasad odmiany tego połączenia imienno-nazwiskowego.

Rodzime nazwiska z wygłosowym -o _należy bezwzględnie odmieniać: _Kościuszko - Kościuszki - Kościuszce, Gondro - Gondry - Gondrze, Lato - Laty - Lacie, Kolado - Kolady - Koladzie, Hejno - Hejny - Hejnie, Mleczko - Mleczki - Mleczce, Kołodko - Kołodki - Kołodce itp.

W wypadku nazwisk obcych można tę regułę złagodzić i dopuścić ich nieodmienność, jeśli poprzedzone są one odmienionymi imionami lub innymi wyrazami. W wypadku interesujących Korespondentkę postaci byłyby to konstrukcje Luigiego Sturzo - Luigiemu Sturzo - Luigim Sturzo (tak jak np. Enrica Caruso - Enricowi Caruso - Enrikiem Caruso - o Enricu Caruso).

Bez podpórki odmienianego imienia czy innej formy niesłowiańskie nazwiska zakończone samogłoską -o _powinny być traktowane tak jak rodzime męskie rzeczowniki deklinacji twardotematowej typu _student: _skoro _studenta - studentowi - studentem - o studencie, _to i _Caruso - Carusa - Carusowi - Carusem - o Carusie, Valentino - Valentina - Valentinowi - Valentinem - o Valentinie, Canaletto - Canaletta - Canalettowi - Canalettem - o Canaletcie.

Nazwisko Sturzo (wym. Stur-co)zatem przyjmie w przypadkach zależnych postacie: Sturza - Sturzowi - Sturzem - o Sturzu (wym. Stur-ca - Stur-cowi - Stur-cem - o Stur-cu; w ostatniej formie musi być końcówka -u - tak jak np. w miejscowniku o chłopcu - _ze względu na odczytywanie włoskiego _z _jak _c).__
Oczywiście, jeśli tylko pozwala na to zestaw głoskowy danego nazwiska, w polskim tekście należy też stosować nasze słowotwórstwo w formach typu rodzina Sturzów, ród Canalettów _czy bracia Valentinowie. Chcę to zalecenie szczególnie wyeksponować, bo wokół nas jest coraz więcej tekstów z najprostszymi rodzimymi nazwiskami pozbawionymi tegoż przyrostka -owie._

A co z męskimi imionami włoskimi Mario _i _Giulio _w przypadkach zależnych? - I one są bardzo proste w deklinowaniu: _Maria, Giulia - Mariowi, Giuliowi - Mariem, Giuliem - o Mariu, o Giuliu (np. Mario Puzo - Maria Puza - Mariowi Puzowi - Mariem Puzem - o Mariu Puzie, Giulio Andreotti - Giulia Andreottiego - Giuliowi Andreottiemu - Giuliem Andreottim, o Giuliu Andreottim).

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na gazetawroclawska.pl Gazeta Wrocławska