Jak wybierać materiał na pościel? Poradnik dla urządzających sypialnię

Pościel tylko z naturalnych tkanin?

Do niedawna panował pogląd, że najlepsza pościel i w zasadzie jedyna, na jaką warto zwrócić uwagę, to ta wykonana w 100% z materiałów naturalnych: bawełny, wełny, lnu, czy jedwabiu. Dziś znamy od tej reguły jeden wyjątek, czyli dobrej jakości mikrofibrę, która w niektórych sytuacjach sprawdzi się lepiej niż np. bawełna, ale poza tym zasada pozostaje aktualna.

Pościel wykonana z naturalnych materiałów umożliwia odpowiednią wentylację, dzięki czemu w czasie snu odpoczywa prawdziwie całe ciało, a śpiące pod nią osoby nie pocą się. A wiadomo, że pot to świetna pożywka do rozwoju wszelkiego rodzaju bakterii.

Nie tylko pościel jest ważna, by dobrze się wyspać

Cóż z tego, że położysz się spać pod pościelą wykonaną z w pełni naturalnych materiałów, gdy piżama zawiera sporą ilość sztucznych domieszek? Efekt będzie taki sam, jak pod poszewką z syntetyku: sztuczna tkanina zablokuje dostęp powietrza do skóry, a niewyspana skóra poci się, osłabia się jej kondycja, w efekcie szybciej starzeje. Jednym słowem – nic miłego. Dlatego warto zadbać o to, by komfort wypoczynku zapewniała nie tylko sama pościel, ale i nocna bielizna, czy pokrowiec materaca.

Od rodzaju użytej tkaniny zależą wrażenia dotykowe – chłodu, ciepła i przytulności, miękkości, ale i estetyczne: nawet wybierając identyczny wzór o takim samym kolorze, całkiem inny efekt osiągniemy na adamaszku, a inny na jedwabiu. Różnice sięgają również portfela, bo nie sposób porównać poczciwej ciepłej flaneli z satyną jedwabną, czy kaszmirem.

Kolejna zaś sprawa to trwałość tkaniny i sposób obchodzenia się z nią. Lata temu na każdym osiedlu funkcjonował magiel. Pościel po każdym praniu (w 90 stopniach Celsjusza) suszyło się, najlepiej na słońcu, jeśli tylko kto miał balkon, naciągało i niosło do magla, skąd do domu wracała złożona w kosteczkę i czekała na kolejne użycie. Dziś z rzadka można znaleźć podobny punkt usługowy, bo też ich nie potrzebujemy: w każdym domu jest żelazko z funkcją pary, ale też pościel możemy kupić taką, którą wystarczy wyprać w pralce, strzepnąć przed powieszeniem, a po wyschnięciu po prostu złożyć i schować do szafki. Żyć, nie umierać.

Domieszki syntetyczne w materiałach pościelowych

Dla łatwiejszego prasowania, szybszego schnięcia i większej trwałości dodaje się do włókien naturalnych również syntetyczne. I nie ma w tym nic złego, o ile nie jesteśmy alergikami, pościel nie jest przeznaczona dla dziecka, a domieszka nie jest wielka. Jeśli syntetyku w materii jest około 50 proc., to komfort skóry znacznie się zmniejsza. Przy wyższych wartościach, radzimy produkt odłożyć na półkę i poszukać czegoś bardziej naturalnego.

Przyjrzyjmy się zatem rodzajom tkanin używanych na pościel.

Z czego robi się pościel?

Wytwarza się je z czterech podstawowych materiałów: bawełny, wełny, jedwabiu i lnu. Wariantów jest całkiem sporo, bo niektóre z nich produkuje się z różnych materiałów, jak choćby satynę, która może być jedwabna, bawełniana albo syntetyczna. Niektóre z nich to produkty z wyższej półki o luksusowych właściwościach, wyglądzie i cenie, inne będą odpowiednie na mniej zasobną w gotówkę kieszeń.

• Bawełna wciąż najbardziej popularna. Tkaniny z bawełny mają wiele zalet: pozwalają skórze oddychać i odprowadzają wilgoć, na ogół są miłe w dotyku, łatwo je prać. Cena na ogół też nie poraża. Znajdziemy jednak też wadę: jest nią podatność na gniecenie większości tkanin bawełnianych, choć na szczęście w prasowaniu nie należy do szczególnie opornych.
  Wariantów tkanin utkanych z bawełnianych włókien jest sporo, są to: perkal, flanela, satyna, kora, adamaszek, dżersej, batyst. Najbardziej luksusowa i najdroższa jest pościel z długowłóknistej bawełny egipskiej (mako). Poza Egiptem uprawia się ją w USA i Sudanie. Jest bardzo ciepła i gruba, w sam raz na mroźną zimę.
• Wełna znaczy luksus. Wełniana pościel jest jedną z najbardziej luksusowych. Wbrew pozorom sprawdza się nie tylko w czasie zimnych nocy, podczas których wyjątkowo dobrze chroni przed chłodem, ale również w cieplejsze, dzięki bardzo dobrej wentylacji. Wełna dostosowuje się do temperatury ciała. Polecana jest osobom z dolegliwościami reumatycznymi, które łagodzi, a także alergikom, ze względu na to, że nie przyciąga kurzu. Najbardziej popularną tkaniną wełnianą jest delikatny kaszmir.
• Ekskluzywny jedwab. Trudno wyobrazić sobie coś bardziej delikatnego niż chłodny dotyk jedwabiu. Oprócz tego, że miła w dotyku i umożliwiająca świetną wymianę powietrza, jedwabna pościel doskonale nadaje się dla alergików, bo podobnie jak wełna nie przyciąga kurzu. Szlachetna ta materia ma też dodatkowe właściwości: dodatnio wpływa na skórę, relaksuje i kojąco działa na układ nerwowy, a nawet przypisuje jej się zdolność opóźniania procesów starzenia. W ciepłe letnie noce chłodny dotyk jedwabiu to prawdziwa przyjemność. Mowa oczywiście o tkaninie utkanej z nici jedwabników, bo pod tą syntetyczną można się co najwyżej spocić. Popularnymi materiałami jedwabnymi, z których szyje się pościel są satyna, adamaszek i żakard.
• Naturalny len. Wyznawcy trendu eko wybrać mogą pościel lnianą. Przewiewny len równocześnie dobrze izoluje przed chłodem, dzięki czemu sprawdzi się przez cały rok. Antystatyczny i antyalergiczny, na ogół dobrze znosi pranie nawet w wysokich temperaturach, niestety ma jedną wadę – gniecie się i kiepsko prasuje. Choć wysokiej klasy, odpowiednio przygotowana tkanina dużo mniej, niż pamiętają to nasze babcie.

Rodzaje tkanin na pościel

O rodzaju tkaniny przesądza nie tylko materia, ale i technika splotu. Niektóre tkaniny, jak satyna, czy adamaszek powstają z więcej niż jednego materiału. Oto co mamy do wyboru:

• perkal – gładka tkanina o splocie płóciennym, doskonale znana wszystkim wychowanym w PRL; dość gruba, przyjemna w dotyku i bardzo trwała – niestety, wymaga prasowania;
• flanela – ciepła, lekka i miękka w dotyku tkanina, o powierzchni pokrytej jedno- lub dwustronnie okrywą włókienną, charakterystycznym meszkiem. Odporna i trwała, ale czasem w praniu może się skurczyć, a po większej ilości prań może się mechacić;
• satyna – może być jedwabna i wtedy jest chłodniejsza, albo bawełniana, nieco cieplejsza w dotyku. Najlepiej nadaje się na pościel letnią, a o jej uroku przesądza delikatny połysk;
• kora – nie gniecie się i nadaje do użytku przez cały rok, jest też raczej niedroga; minusem może być pewna szorstkość w dotyku;
• adamaszek – bawełniany lub jedwabny, gruby i trwały materiał z efektownym połyskliwym wzorem;
• dżersej – wełniany lub z bawełny, jeśli splot jest gęsty, będzie tkaniną dobrą jakościowo i trwałą; tkaninie o rzadkim splocie lepiej zanadto nie ufać;
• batyst – najczęściej bawełniany lub lniany, lekki, doskonały na lato; delikatny i subtelny o słabej trwałości, a przez to niezbyt praktyczny jako tkanina pościelowa.

Mikrofibra – czym jest?

Tkanina syntetyczna o wysokich walorach użytkowych to mikrofibra (mikrofaza), ze względu na specyfikę wykonania z mikrowłókien, nie tylko jest miła w dotyku, ale też nie zaburza procesu oddychania skóry, nie podrażnia, co więcej, posiada właściwości antyalergiczne i antybakteryjne. Hamuje rozwój roztoczy, które przez tę barierę nie przenikają do poduszek i kołder. Polecana dla alergików. Jest też materiałem trwałym i ładnym, nie wymagającym prasowania ani prania w wysokich temperaturach, dającym możliwości osiągania nietuzinkowych efektów kolorystycznych i wzorniczych.