Biesiadny savoir-vivre

   Przez dobrego liternika opracowany monogram splata jednak litery w piękny znak graficzny, który staje się - jakbyśmy to dziś określili - logo jego właściciela, dla której to przyczyny należy starannie przemyśleć jego formę - czy, na przykład, ma być poważna, czy frywolna choćby?
   Gdzie natomiast go kłaść? Można wszędzie, jak to już zostało napisane, lecz najładniej monogramy wychodzą na sztućcach, które - z drugiej strony do zagadnienia podchodząc - wyglądają bez nich jakoś łyso albo też nawet goło, przy czym dodać należy, że najładniej im, czyli monogramom jest na srebrze. Dla tej też właśnie przyczyny w latach międzywojennych jeszcze młoda panna otrzymywała komplet srebrnych sztućców (z dodatkami) na 6, 12, 24 albo i 48 osób, jaki wnosiła mężowi w posagu. Z panieńskim, rzecz jasna, monogramem, albo też - jeszcze dawniej - herbem, bo wbrew temu, co się obecnie praktykuje - żona nie przyjmuje herbu męża, lecz tylko jego nazwisko z tej prostej przyczyny, że herb jest związany z pochodzeniem. Tylko i wyłącznie, zaczem albo ktoś się z nim, a raczej prawem jego używania rodzi - albo nie. Chyba że mu go jakiś panujący nada, lecz polscy małżonkowie panującymi na ogół nie są. Nawet we własnych domach.
   Gdzie natomiast monogram się umieszcza? Na sztućcach - na ich awersie, czyli czołowej stronie, którą - nieliczne przypadki pomijając - jest trzonek łyżki i widelca skierowanych czerpakiem i zębami ku górze, zaś noża - trzonek w pozycji "z ostrzem w lewą stronę", gdyż tak właśnie kładziemy nóż przy nakryciu - po prawej stronie talerza ostrzem ku niemu skierowanym.
   Czy można zdobić monogramem sztućce z innych niż srebro metali? Ależ oczywiście, można lecz nie wypada, bo - przyznają Państwo być może łaskawie - monogram na stalowym lub nawet platerowanym sztućcu przypomina kwiatek przy kożuchu albo też nawet woła do karety zaprzężonego. Lecz kto lubi takie połączenia - jego rzecz.
BRAM CHAMA
   PS W kapitalizmie srebro przestało już być "niepotrzebnym luksusem" (Gomułka o samochodach, jeśli ktoś zapomniał), a je się nim przyjemnie. No, a poza tem srebro ma właściwości bakteriobójcze, o czym wiedzieli już starożytni Egipcjanie, więc przenosili wodę przez pustynię w srebrnych naczyniach. Nigdy się nie zepsuła.