Dogrywka #1

Gdzieś tę frustrację nawet trochę rozumiem, bo mimo komunikatów, planów, zapowiedzi nie ma szans, by coś sobie w tę niedzielę zaplanować - a tu taki upał! Siedź człowieku w domu - nie wychodź! Tylko że to jeden dzień w roku, a biega cały świat - od Nowego Jorku po Tokio, od Helsinek do Kapsztadu. Ba! Podczas tych największych imprez swoje prawo do startu trzeba wylosować, bo tylu jest chętnych. Skoro zatem chcemy żyć z PKB takim jak na Zachodzie, to i uprawiajmy sport masowy, rodzinny rekreacyjny. W zdrowym ciele, zdrowy duch, więc będziemy wtedy i mniej narzekać

Sam zresztą od czasu do czasu idę pobiegać, a może raczej biegnę pochodzić. Tylko nie za często - tak raz na dwa miesiące. Żeby się nie zmęczyć. Gdzieś tak po piątym kilometrze czuję, że zamiast biegania, to wolę jednak pokera, kręgle i siłkę. Ćwiczę więc najczęściej biceps podnosząc zimne piwko.

Biegaczy jednak podziwiam i to nawet najbardziej nie tych, którzy 42 km biegną w trochę ponad dwie godziny, ale tych, którym to zajmuje ćwierć doby. Dziwię, się, że pod koniec nie proszą o podwózkę. Szacun.

Jeszcze większy dla organizatorów. Kierowcy klną pod nosem, ale ja wam powiem, że skoordynować te wszystkie działania dla 6 tys. sportowców - zapisy, medale, zabezpieczenie trasy - to trzeba mieć łeb na karku. W końcu biegaczy było tylu, ilu kibiców na niektórych meczach piłkarskiego Śląska. A do zwolenników hegemonii dwóch kółek mam apel: skoro maratończyków nie ma w mieście 364 dni w roku, to może wy dacie odpocząć od siebie chociaż jeden dzień?

Tak na poważnie - to najbardziej żal mi nie kierowców, nie hejtowanych biegaczy, ale naszych, dolnośląskich lekkoatletów. Zdobywają medale mistrzostw Europy, dzielnie walczą na igrzyskach, a żeby potrenować mają do dyspozycji albo dziurawy tartan na Olimpijskim, albo hale w czeskiej Pradze.