Autor wystawy Marek Stanielewicz z wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych, chciał trafić do szerokiego grona odbiorców. Dlatego w środku będą i projekcje multimedialne, i klasyczne plansze informacyjne. Dzieci będą mogły pobawić się na różnych stanowiskach – np. układając odważniki na wadze, a rodzice - przypomnieć sobie czasy, kiedy zbierało się opakowania po papierosach, stało w kolejkach po szary papier toaletowy i odkładało na meblościankę z paździerzy oklejoną błyszczącym laminatem.
Już przed wejściem (od strony placu) czeka na nas pierwszy eksponat. Postawiono tam zegar, który od lat 70. stał przy przejściu Świdnickim. To tam umawiali się członkowie Pomarańczowej Alternatywy, tam ZOMO biło "krasnoludki" i 'świętych mikołajów".
Zwiedzanie zaczynamy od makiety przedwojennej wrocławskiej kamienicy. Idziemy przez most prowadzący nad fosą a następnie schodami w górę. Tam zastajemy porzucone mieszkanie: zostawione przez Niemców, zasiedlone potem przez repatriantów. W środku oryginalne wyposażenie pozyskane na giełdach staroci. Jest stół, toaletka, fotel, widok z okna na część wystawy poświęconą "staremu" i "nowemu" Wrocławiowi.
Historii Wrocławia nie da się wyrwać z kontekstu. Dlatego będzie gablota poświęcona paktowi Ribbentrop-Mołotow, pomieszczenie upamiętniające konferencje Wielkiej Trójki, po których Wrocław wcielono do Polski. Jest kanał, którymi powstańcy ewakuowali się z okupowanej Warszawy. Wrocław to drugie po stolicy skupisko powstańców warszawskich. – Nie można udawać, że ta historia nas nie dotyczy, odcinać się od niej – mówi Marek Stanielewicz.
Wystawy można dotknąć, ale i posłuchać. Wejdziemy do pomieszczenia poświęconemu Radiu Wolna Europa. Naprzeciw znajduje się więzienie, tuż obok odwrócona rzeczywistość – powykręcane schody, które mają wywołać w nas uczucie jak w przesłuchiwanych przez służby. Wtedy wykręcały się im wnętrzności, wszystko stawało na głowie, jak w kafkowskiej powieści.
Trafiamy na dworzec kolejowy. Ale nie Wrocław Główny, bo to na dworce Nadodrze i Brochów trafiały pierwsze transporty Polaków, którzy po wojnie zasiedlili i spolszczali Wrocław. Nadawali nowe nazwy ulicom (na początku głównie w rejonie Ołbina, m.in. ulice królów: Chrobrego, Pobożnego, Jagiellończyka itd.). Na peronie stoi oryginalny drewniany wagon towarowy.
Wrocławianie po wojnie także na potęgę odtwarzali styl gotycki w architekturze przy odbudowie zniszczonych kościołów – temu także poświęcony będzie część wystawy.
Późniejsza historia Wrocławia to m.in. PRL – mięsny z białymi kafelkami na ścianach, długą ladą i pustymi hakami. To tradycyjna szkoła, meblościanka, komputer Odra i zbieranie puszek po piwie oraz opakowań papierosów. To odbudowa zniszczeń powojennych, Solidarność, wolność, aż w końcu współczesność.
W środku zobaczymy też m.in. obraz z manewrami ZOMO. Zobacz więcej: Manewry ZOMO w romantycznych okolicznościach przyrody (FILM)
Centrum Zajezdnia ma dwa poziomy: na niższym zajrzymy m.in. tira z transportem do Polski (w okresie stanu wojennego) i kolorowe napisy z szablonów namalowane na ścianach. Trwają ostatnie wykończenia, na końcu do Zajezdni trafią drobne elementy wystroju, teraz niepotrzebnie by się kurzyły.
CENTRUM HISTORII ZAJEZDNIA - OTWARCIE I BILETY
Otwarcie Centrum Historii Zajezdnia planowane jest na niedzielę, 28 sierpnia 2016. Bilety będą po 10 zł. Będzie można także kupić bilet rodzinny za 15 zł (dowolna rodzina, np. rodzic i dziecko, dwoje rodziców i dowolna liczba dzieci).
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
